Kant und Jaspers
DOI:
https://doi.org/10.12775/szhf.2018.004Słowa kluczowe
Kant, Jaspers, kantyzm, neokantyzm, egzystencjalizmAbstrakt
Kant i Jaspers
Hannah Arendt nazwała Jaspersa „Kantem dwudziestego wieku”. To trafne określenie, choć Jaspers z pewnością nie był ani kantystą, ani neokantystą. Kantyzm bowiem jest w ogóle związany z filozofowaniem, dla którego epistemologia była najważniejsza, szczególnie w sferze rozumu spekulatywnego, a głównym celem tej filozofii było stworzenie narzędzi niezbędnych dla odpowiedniego rozwoju nauki. W opinii Jaspersa, neokantyzm, nawet jeśli zajmował się problemami społecznymi, koncentrował się zaledwie na pierwszym, z trzech Kantowskich pytań wyczerpujących zagadnienia filozofii („co mogę wiedzieć?”, „co powinienem czynić?”, „czego mogę się spodziewać?”). W artykule rozpatruje się między innymi te zagadnienia, szukając uzasadnienia dla tezy postawionej przez Hannah Arendt.
Bibliografia
Jaspers K., Philosophie, Berlin–Gottingen–Heidelberg 1948.
Kant I., Gesammelte Schriften. Hg.: Bde. 1–22 Preussische Akademie der Wissenschaften, Bd. 23 Deutsche Akademie der Wissenschaften zu Berlin, ab Bd. 24 Akademie der Wissenschaften zu Gottingen, Berlin 1900 ff.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 424
Liczba cytowań: 0