Gottfrieda W. Leibniza idea świata najlepszego z możliwych
DOI:
https://doi.org/10.12775/szhf.2017.044Słowa kluczowe
świat najlepszy z możliwych, Leibniz, problem zła, teodyceaAbstrakt
Tematyka artykułu oscyluje wokół idei świata najlepszego z możliwych zaproponowanej przez Gottfrieda W. Leibniza. Autor ten jest twórcą teodycei – dyscypliny filozoficznej, która poszukuje argumentów mających obronić Boga przez zarzutem zła obecnego w stworzonym świecie. Jeden z tego typu argumentów jest zawarty w tezie Leibniza głoszącej, że z nieskończonego zbioru wszystkich możliwych światów Bóg powołuje do istnienia świat najlepszy. Co istotne, nie jest to świat idealny – całkowicie pozbawiony zła – bo taki istnieć nie może. Jest to świat najlepszy w tym sensie, że jest optymalną konfiguracją bytów i zdarzeń, zawierającą maksimum możliwego dobra i minimum nieuniknionego zła. W artykule przedstawiono i poddano krytycznej analizie najważniejsze punkty argumentacji Leibniza dotyczącej tego zagadnienia.
Bibliografia
Augustyn Św., O naturze dobra, przeł. M. Maykowska, [w:] tenże, Dialogi i pisma filozoficzne, Warszawa 1954, s. 169–201.
Die philosophischen Schriften von G. W. Leibniz, red. C. I. Gerhardt, Berlin 1875–1890.
Gut P., Leibniz. Myśl filozoficzna XVII wieku, Wrocław 2004.
Heller M., Ostateczne wyjaśnienia wszechświata, Kraków 2008.
Kołakowski L., Leibniz i Hiob. Metafizyka zła i doświadczenie zła, [w:] tenże, Czy Pan Bóg jest szczęśliwy i inne pytania, Kraków 2009, s. 11–12.
Kołakowski L., Jeśli Boga nie ma, Kraków 1988.
Kopania J., Siła dedukcji i słabość człowieka. Tragiczny optymizm Leibniza, [w:] G. W.
Leibniz, Teodycea. O dobroci Boga, wolności człowieka i pochodzeniu zła, przeł. M. Frankiewicz, Warszawa 2001, s. VII–XXVIII.
Leibniz G. W., O ostatecznym źródle rzeczy, [w:] tenże, Główne pisma metafizyczne, przeł. S. Cichowicz, J. Domański, Toruń 1995.
Leibniz G. W., Pisma z teologii mistycznej, przeł. M. Frankiewicz, Kraków 1994.
Leibniz G. W., Teodycea. O dobroci Boga, wolności człowieka i pochodzeniu zła, przeł. M. Frankiewicz, Warszawa 2001.
Leibniz G. W., Wyznanie wiary filozofa, Rozprawa metafizyczna, Monadologia, Zasady natury i łaski, oraz inne pisma filozoficzne, przeł. S. Cichowicz, Warszawa 1969.
Mates B., The Philosophy of Leibniz. Metaphysics and Language, Oxford 1989.
Palacz R., Klasycy filozofii, Warszawa 1987.
Planck M., Zasada najmniejszego działania, [w:] tenże, Nowe drogi poznania fizycznego a filozofia, przeł. K. Napiórkowski, Warszawa 2003.
Pucko Z., Czy cierpienie ma sens? Teodycea wobec bólu i cierpienia, Kraków 2004.
Wolter, Poemat o zagładzie Lizbony, przeł. A. Wołowski, „Literatura na Świecie”, 1979, 4 (96), s. 319–332.
Wolter, Kandyd czyli optymizm, tłum. T. Żeleński-Boy, Kraków 2009.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 3154
Liczba cytowań: 0
