Estetyczne wątki w antropologii filozoficznej Arnolda Gehlena
DOI:
https://doi.org/10.12775/szhf.2013.011Słowa kluczowe
Gehlen, estetyka, antropologia, Marquard, pięknoAbstrakt
Autor artykułu rekonstruuje motywy estetyczne w projekcie antropologii filozoficznej Arnolda Gehlena. Pierwsza część eseju przedstawia proces wyłaniania się twórczości artystycznej z działań o charakterze rytualno-przedstawieniowym. W części drugiej, autor wypracowuje koncepcję sztuki abstrakcyjnej, którą Gehlen traktuje jako specyficzne laboratorium, w którym artysta bada możliwości głębokich, nieodkrytych wcześniej warstw ludzkiej percepcji.Bibliografia
Cassirer E., Esej o człowieku. Wstęp do filozofii kultury, przeł. A. Staniewska, Warszawa 1977.
Gehlen A., Der Mensch. Seine Stellung in der Welt, Frankfurt am Main 2003.
Gehlen A., Urmensch und Spätkultur, Frankfurt am Main 2004.
Gehlen A., Zeit-Bilder. Zur Soziologie und Ästhetik der modernen Malerei, Frankfurt am Main 1965.
Kant I., Krytyka władzy sądzenia, Warszawa 1986.
Kirchner H., Über das Verhalten des schriftlosen frühgeschichtlichen Menschen zu seiner Geschichte, Berlin 1954.
Lévy-Bruhl, L. Czynności umysłowe w społecznościach pierwotnych, przeł. B. Szwarcman-Czarnota, Warszawa 1992.
Lorenz K., Tak zwane zło, przeł. A. Tuszyńska, Warszawa 1972.
Marquard O., Schwierigkeiten mit der Geschichtsphilosophie, Frankfurt am Main 1973.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 455
Liczba cytowań: 0
