Nauka polityczna Thomasa Hobbesa jako technologia władzy
DOI:
https://doi.org/10.12775/szhf.2010.011Słowa kluczowe
Thomas Hobbes, filozofia polityki, technologia władzy, wspólnota politycznaAbstrakt
Celem niniejszego artykułu jest wykazanie, że Thomas Hobbes stworzył nowy model nauki politycznej – technologię władzy czy inżynierii politycznej – oraz opisanie jego specyfiki. Myśl polityczna Hobbesa była inspirowana osiągnięciami i metodami aleksandryjskich naukowców oraz techników – na przykład Herona, Vitruviusa, pseudo-Arystotelesa, Proclosa – a także ich następcami z okresu renesansu, tak zwanym wirtuozem, Leonardem da Vinci, Leonem Battistą Albertim i innymi. Artykuł przedstawia, że Hobbes rozwiązał problem tego „jak zapewnić trwałą i uczciwą społeczność czy wspólnotę polityczną” w ten sam sposób, w jaki technicy myśleli nad kwestią tworzenia nowych artefaktów, gdyż koncepcja prawa natury była nie tylko wyjaśnieniem ludzkiego postępowania, ale także zasadą racjonalnej struktury państwa. Na zakończenie mojego eseju pokazuję, że wspólnoty polityczne funkcjonują dokładnie tak samo, jak inne ciała żywe i automaty, stąd Hobbes badał społeczność przy użyciu pojęć jatrofizycznych.
Bibliografia
Bacon F., Novum Organum, przeł. J. Wikarjak, Warszawa 1955.
Burger R., Śmiertelny bóg: rozważania na temat Lewiatana i pewnej ilustracji, „Przegląd Polityczny” 79/80, 2006.
Crombie C., Nauka doświadczalna i artysta racjonalny w Europie w początkach ery nowożytnej, [w:] tegoż, Style myśli naukowej w początkach nowożytnej Europy, przeł. P. Salwa, Warszawa 1994.
Euklides, Euklidesa początków geometryi ksiąg ośmioro…, przeł. J. Czech, Wilno 1817.
Hobbes T., Lewiatan, czyli materia, forma i władza państwa kościelnego i świeckiego, przeł. Cz. Znamierowski, Warszawa 1954.
Hobbes T., O obywatelu, [w:] tegoż, Elementy filozofii, przeł. Cz. Znamierowski, Warszawa 1956.
Hobbes T., The elements of law: natural and politic, [w]: R. Tokarczyk, Hobbes, Warszawa 1987.
Kant I., Do wiecznego pokoju: projekt filozoficzny, [w:] tegoż, O porzekadle: To może być słuszne w teorii, ale nic nie jest warte w praktyce; Do wiecznego pokoju: projekt filozoficzny, przeł. M. Żelazny, Toruń 1995.
Manent P., Intelektualna historia liberalizmu, przeł. M. Miszalski, Kraków 1994.
Platon, Państwo, przeł. W. Witwicki, Kęty 2003.
Rossi P., Filozofowie i maszyny (1400–1700), przeł. A. Kreisberg, Warszawa 1978.
Russo L., Zapomniana rewolucja: grecka myśl naukowa a nauka nowoczesna, przeł. I. Kania, Kraków 2005.
Strauss L., Prawo naturalne w świetle historii, przeł. T. Górski, Warszawa 1969.
Vinci L. da, Pisma wybrane, przeł. L. Staff, Warszawa 2002.
Vitruvius P. M., O architekturze ksiąg dziesięć, przeł. K. Kumaniecki, Warszawa 2004.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1523
Liczba cytowań: 0