The Leibnitii animadversiones. The matter of the soul

Jolanta Żelazna

DOI: http://dx.doi.org/10.12775/szhf.2019.012

Abstract


In 1854, A. Foucher de Careil published in Paris a booklet titled Réfutation inédite de Spinoza par Leibniz. It contains the Latin original and the French translation of the notes that Leibniz composed while reading Johann Georg Wachter's book Elucidarius Cabalisticus sive Reconditae Hebraeorum Philosophiae Brevis & Succincta Recensio (Romae 1706). Count Foucher de Careil discovered these notes in the Hannover Library (Animadversionen ad Joh. Georg Wachteri librum de recondita Hebraeorum philosophia), and prefaced the translation with an ample introduction. Animadversionen contain the most comprehensive of Leibniz's remarks known today on Spinoza's views on the soul, God, and the creatures, as well as freedom and necessity. Their subject matter was dictated by the contents of Wachter's book. Leibniz's opinions on Spinoza's philosophy presented in them have a different overtone from his earlier writings. Animadversionen put the matter of the simple substance, presented in Monadologia (1714), in an interesting light, and they show also  that Leibniz did not grasp the sense of the Spinozian concept of the human mind.

Keywords


Leibniz; Animadversiones; Spinoza; Wachter; Elucidarius; spiritual automaton

Full Text:

PDF (Polish)

References


Cassirer Ernst. 1907. Das Erkenntnisproblem in der Philosophie und Wissenschaft der neueren Zeit, Bd. 2. Berlin: Verlag von Bruno Cassirer.

Coudert, Allison P. 1995. Leibniz and the Kabbalah, Dordrecht: Springer Science+Business Media.

Descartes René. 2001. Medytacje o pierwszej filozofii, przeł. Maria i Kazimierz Ajdukiewiczowie, Stefan Swieżawski, Izydora Dąmbska, Kęty: Antyk.

Descartes René. 1958. Namiętności duszy, przeł. Ludwik Chmaj, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Descartes René. 2001. Zasady Filozofii, przeł. Izydora Dąmbska, Kęty: Antyk.

Descartes René. 1701. „Regulae ad Directionem Ingenii, ut et inquisitio veritatis per lumen natural”. W: Opuscula posthuma, physica et mathematica, Amstelodami: Ex Typographia P. & J. Blaev, Prostant apud Jannsonio – Waesbergios, Boom, & Goethals.

Foucher Louis-Alexander. 1854. Réfutation inédite de Spinoza par Leibniz. Précédée d’un memoire. Paris.

Gebhardt Carl. 1927. „Spinoza, Judentum und Barock”. W: Spinoza. Vier Reden, Heidelberg: Carl Winter Verlag.

Helmont van Franciscus Mercurius. 1667. Alphabeti vere Naturalis Hebraici brevissima Delineatio. Sulzbaci: Typis Abrahami Lichtenthaleri.

Hess Leopold. 2011. „Leibniz i Spinoza – historia relacji”. W: Leibniz Gottfried Wilhelm. Uwagi krytyczne o Spinozie, tłumaczenie i komentarz Leopold Hess, Kraków: Księgarnia Akademicka. Ośrodek Myśli Politycznej.

Leibniz Gottfried Wilhelm. 1991. Monadologia, przekład i wstęp Henryk Elzenberg, Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika.

Leibniz Gottfried Wilhelm. 2011. „Leibnitii animadversiones ex autographo bibliothecae regiae hanoveranae”. W: Uwagi krytyczne o Spinozie, tłumaczenie i komentarz Leopold Hess, Kraków: Księgarnia Akademicka. Ośrodek Myśli Politycznej.

Leibniz Gottfried Wilhelm. 1989. Philosophical Essays, ed. and transl. by Robert Ariew and Daniel Garber, Indianapolis & Cambridge: Hackett Publishing Company.

Leibniz Gottfried Wilhelm. 2011. Uwagi krytyczne o Spinozie, tłumaczenie i komentarz Leopold Hess, Kraków: Księgarnia Akademicka Ośrodek Myśli Politycznej.

Leibniz Gottfried Wilhelm. 1969. Wyznanie wiary filozofa. Rozprawa metafizyczna. Monadologia. Zasady natury i łaski oraz inne pisma metafizyczne, przeł. Stanisław Cichowicz, Juliusz Domański, Henryk Krzeczkowski, Henryk Moese, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Look Brandon C. „Gottfried Wilhelm Leibniz”. W: The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Summer 2017 Edition), Zalta, Edward N. (ed.) https://plato.stanford.edu/archives/sum2017/entries/leibniz/ (dostęp: 6.02.2019)

Majmonides. 2008. Przewodnik błądzących, przeł. Urszula Krawczyk, Henryk Halkowski, Kraków: Stowarzyszenie PARDES.

Mendheim Max. „Wachter, Johann Georg”. W: Allgemeine Deutsche Biographie 40 (1896), 426-427 [Online-Version]; https://www.deutsche-biographie.de/pnd104366273.html#adbcontent (dostęp: 6.02.2019)

Parens Joshua. 2012. Maimonides & Spinoza. Their Conflicting Views of Human Nature, Chicago–London: The University of Chicago Press.

Spinoza Benedykt. 1954. Etyka w porządku geometrycznym dowiedziona, przekład Ignacego Myślickiego, na nowo opracował i wstępem opatrzył Leszek Kołakowski, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Spinoza. 1925. Opera, hrsg. v. C. Gebhardt, im Auftrag der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Heidelberg: Carl Winters Universitætsbuchhandlung.

Spinoza Benedykt. 1914. „Traktat o poprawie rozumu”. W: Benedykt de Spinoza. Dzieła, przełożył dr Ignacy Halpern, t. I, Warszawa: Skład Główny w Księgarni Gebethnera i Wolffa.

Spinoza Benedykt. 2000. „Traktat Teologiczno-polityczny”. W: Traktaty, przeł. Ignacy Halpern-Myślicki, 73-330. Kęty: Antyk.

Wachter Johann Georg. 1699. Der Spinozismus im Jüdenthumb, oder die von dem heutigen Jüdenthumb und dessen Geheimen Kabbala Vergötterte Welt, an Mose Germano sonsten Johann Spaeth, von Augsburg gebürtig, befunden und widerleget von J. G. Wachteri, Amstelodame.

Wachter Johann Georg. 1706. Elucidarius Cabalisticus sive Reconditae Hebraeorum Philosophiae Brevis & Succincta Recensio, Romae.




Bookmark and Share


Partnerzy platformy czasopism