Rozum jako narzędzie wykluczenia. Feministyczna krytyka Johna Locke’a

Abstrakt

Według Johna Locke’a rozum tworzy człowieka i decyduje o jego moralnej autonomii i wolności. Każdy człowiek jest potencjalnie rozumny, ale w praktyce do osiągnięcia odpowiedniego poziomu rozumu potrzeba czasu i wysiłku. Ze względu na te warunki nie każdy może tego dokonać. Wśród niewystarczająco rozumnych znajdują się także kobiety i mogą być z tego powodu pozbawione praw publicznych lub uznane za wieczne dzieci. Ten punkt widzenia był krytykowany od czasów Oświecenia (Mary Wollstoncraft). Feministki ostrzegały wtedy (i nadal to czynią) przed uciskiem kobiet będącym skutkiem oświeceniowej koncepcji rozumu i rozumności. Jednak niektóre z nich uważały, że koncepcja ta ma wystarczający potencjał emancypacyjny, aby dokonać zmiany. Bardziej radykalne kwestionowały binarne rozróżnienie między tym, co racjonalne, a tym, co nieracjonalne.