Anna Brzezińska’s games with stereotypes. Construction of the character of a witch and transformations of fairy tale motives in the cycle about Babunia Jagódka (“Granny Berry”)
DOI: http://dx.doi.org/10.12775/LL.2.2020.004
Abstract
Keywords
Full Text:
PDF (Polish)References
Baranowski, B. (1981). W kręgu upiorów i wilkołaków. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie.
Bartmiński, J. (1998). Podstawy lingwistycznych badań nad stereotypem – na przykładzie stereotypu matki. W: J. Anusiewicz, J. Bartmiński (red.), Stereotyp jako przedmiot lingwistyki.
Teoria, metodologia, analizy empiryczne (s. 63–83). Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół
Polonistyki Wrocławskiej.
Błażejewski, M. (1993). Stereotypy Ziemiomorza w wybranych powieściach pisarzy Wybrzeża Gdańskiego. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.
Broda, J. (1980). O czarownicach, utopcach i nocnicach. Bielsko-Biała: Beskidzkie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne.
Brückner, A. (1985). Mitologia słowiańska i polska. Warszawa: PWN.
Brzezińska, A. (2004). Letni deszcz. Kielich. Warszawa: Agencja Wydawnicza „Runa”.
Brzezińska, A. (2006). Plewy na wietrze. Warszawa: Agencja Wydawnicza „Runa”.
Brzezińska, A. (2007). Żmijowa harfa. Warszawa: Agencja Wydawnicza „Runa”.
Brzezińska, A. (2009). Letni deszcz. Sztylet. Warszawa: Agencja Wydawnicza „Runa”.
Brzezińska, A. (2010). Wiedźma z Wilżyńskiej Doliny. Warszawa: Agencja Wydawnicza „Runa”.
Brzezińska, A. (2011). Opowieści z Wilżyńskiej Doliny. Warszawa: Agencja Wydawnicza „Runa”.
Callejo, J. (2011). Historia czarów i czarownic (przeł. M. Adamczyk). Warszawa: Bellona.
Dobosiewicz, J. (2013). Baśń odarta z otuchy, czyli Sapkowskiego zabawy z Grimmami. W: W. Kostecka (red.), Grimm – potęga dwóch braci. Kulturowe konteksty „Kinder- und Hausmärchen” (s. 201–211). Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Aspra-JR”.
Gemra, A. (2019). „Spojrzeć z innej perspektywy”. „Świat Dysku” Terry’ego Pratchetta i wybrane problemy współczesności. Wrocław: Oficyna Wydawnicza „Atut”.
Gieysztor, A. (2006). Mitologia Słowian. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Głowiński, M. (2005). Stereotyp [hasło]. W: J. Sławiński (red.), Słownik terminów literackich (s. 522–523). Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Grimm, W. i J. (2010). Baśnie dla dzieci i dla domu (przeł. E. Pieciul-Karmińska). Poznań: Media Rodzina.
Harris, M. (2007). Krowy, świnie, wojny i czarownice. Zagadki kultury (przeł. K. Szerer). Katowice: Wydawnictwo „Książnica”.
Johns, A. (2020). Baba Jaga. Tajemnicza postać słowiańskiego folkloru (przeł. K. Byłów). Owidz: Stowarzyszenie Ekologiczno-Kulturalne „Wspólna Ziemia”.
Kostecka, W. (2014), Baśń postmodernistyczna: przeobrażenia gatunku. Intertekstualne gry z tradycją literacką, Warszawa: Wydawnictwo Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich.
Kostecka, W. (2010). Niepokorne baśnie. Gra z tradycja i elementy autotematyczne we współczesnej literaturze baśniowej. W: B. Olszewska, E. Łucka-Zając (red.). „Stare” i „nowe” w literaturze dla dzieci i młodzieży (s. 323–336). Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu
Opolskiego.
Kowalczyk, K. (2016). Baśń w zwierciadle popkultury. Renarracje baśni ze zbioru „Kinder- und Hausmärchen” Wilhelma i Jakuba Grimmów w przestrzeni kultury popularnej. Wrocław: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze – Stowarzyszenie Badaczy Popkultury i Edukacji Popkulturowej „Trickster”.
Kraśner, K. (2008). Czarownice i czarodziejki w literaturze fantasy. W: D. Adamowicz, Y. Anisimovets, O. Taranek (red.), „Gorsza kobieta”. Dyskursy inności, samotności, szaleństwa (s. 189–199). Wrocław: Wydawnictwo „Sutoris”.
Krzyżyk, D. (2013). Zła jędza czy dobrotliwa babcia, diabla maciora czy „madame” – obraz czarownicy w baśniach niderlandzkich. W: B. Niesporek-Szamburska, M. Wójcik-Dudek (red.), Nowe opisanie świata. Literatura i sztuka dla dzieci i młodzieży w kręgach
oddziaływań (s. 279–292). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Niesporek-Szamburska, B. (2013). Stereotyp czarownicy i jego modyfikowanie. Na przykładzie tekstów dla dzieci i wypowiedzi dziecięcych. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Pokora, P. (2013). Titelitury: postać zagadka. Nieoczekiwana kariera Grimmowskiego bohatera serialu „Once Upon a Time”. W: W. Kostecka (red.), Grimm – potęga dwóch braci. Kulturowe konteksty „Kinder- und Hausmärchen” (s. 215–225). Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Aspra-JR”.
Russell, J. B. (2003). Krótka historia czarownictwa (przeł. J. Rybski). Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie.
Rutkowski, P (2012). Kot czarownicy. Demon osobisty w Anglii wczesnonowożytnej. Kraków: Universitas.
Ucherek, D. (2013). „Absolutnie klasyczne, absolutnie kanoniczne i absolutnie anachroniczne”? Postacie władające magią w najnowszej literaturze i serialu fantasy. W: A. Gemra, H. Kubicka (red.), Związki i rozwiązki. Relacje kultury i literatury popularnej
ze starymi i nowymi mediami. Wrocław: Pracownia Literatury i Kultury Popularnej oraz Nowych Mediów.
Ucherek, D. (2015). Sposoby funkcjonowania postaci czarownic i czarowników w baśniach braci Grimmów. „Literatura Ludowa” 59 (4/5), 15–26.
Ucherek, D. (2018). Baba Jaga, Kościej Nieśmiertelny i inne postacie władające magią w rosyjskich baśniach magicznych a wiedźmy i czarownicy Grimmowscy. „Prace Literackie” 58 (1), 249–271.
Wolski, M. (2020). Wrażliwi krwiopijcy. O współczesnych antybohaterach wampirycznych. Kraków: Universitas.
Refbacks
- There are currently no refbacks.