Brandys et le cinéma : coup de projecteur sur ses années soixante

Abstrakt

BRANDYS AND CINEMA: THE SIXTIES IN THE SPOTLIGHT

The present article is a comparative study of two adaptations of Kazimierz Brandys’s works: Samson (1948) and How to Be Loved (1960). Both texts were adapted in the sixties, which were therefore the period of Brandys’s learning of the new job of screenwriting, but also the time of his progressive ideological transformation, which peaked in 1966 when he resigned from the communist party. Considering this simultaneity, one can wonder whether there was a connection between Brandys’s discovery of cinema and his ideological conversion. The analysis of Andrzej Wajda’s (1961) and Wojciech Has’s (1963) films shows that Brandys the screenwriter distanced himself from Brandys the writer, moving from a Marxist toward an existentialist vision of human being.

BRANDYS I KINO: REFLEKTOREM PO LATACH 60.

Artykuł stanowi studium porównawcze ekranizacji dwóch utworów Kazimierza Brandysa: Samsona (1948) i Jak być kochaną (1960). Oba teksty zostały zaadaptowane w latach 60., czyli w okresie stopniowej transformacji ideologicznej pisarza, który zapoznawał się jednocześnie z nowym zawodem scenarzysty. Biorąc pod uwagę równoczesność tych dwóch procesów — odkrywania pracy pisarskiej dla kina oraz przemiany światopoglądowej — autorka zastanawia się nad ich współzależnością. W związku z tym porównuje filmy Andrzeja Wajdy (1961) i Wojciecha Hasa (1963) z oryginałami Brandysa w taki sposób, żeby uwydatnić elementy świadczące o odejściu od marksistowskiej wizji człowieka i o wpływie egzystencjalizmu Sartre’a.