Rozwój procedur informacyjnych oraz kontrolnych we włoskim parlamencie po Traktacie z Lizbony
DOI:
https://doi.org/10.12775/TSP-W.2013.002Słowa kluczowe
parlament Republiki Włoskiej, Traktat z Lizbony, europeizacja, unijny proces decyzyjny, Unia Europejska a parlamenty narodoweAbstrakt
Niniejszy artykuł koncentruje się na zaprezentowaniu rozwoju mechanizmów kooperacji parlamentu włoskiego z rządem w sprawach europejskich. Współpraca ta pozostaje – również po wejściu w życie Traktatu z Lizbony – podstawowym kanałem oddziaływania parlamentu w dziedzinie tworzenia prawa UE i polityki europejskiej. Począwszy od końca lat 90., aż po okres następujący po wejściu w życie Traktatu z Lizbony, współpraca ta zdaje się coraz bardziej ulegać wpływowi tzw. europeizacji. Proces ten skutkuje redukcją w wielu obszarach procedur „krajowych” na rzecz procedur unijnych nadających nowe, „europejskie” uprawnienia parlamentom narodowym. Włochy również nie odbiegają od tej tendencji: dotychczasowa praktyka parlamentarna oraz niedawna ustawa nr 243 z 2013 r. potwierdzają konieczność wyodrębnienia wspólnych instrumentów, które pozwalałyby parlamentom narodowym, w porozumieniu z rządami swoich państw, na coraz bardziej harmonijne współdziałania z organami UE oraz innymi państwami członkowskimi w unijnych procesach decyzyjnych.
Tłumaczenie: C. Bronowski
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 242
Liczba cytowań: 0