OSOBOWE UJĘCIE RELACJI PACJENT – PERSONEL MEDYCZNY. WPŁYW WYMIARU PERSONALISTYCZNEGO NA JAKOŚĆ RELACJI INTERPERSONALNYCH W PRZESTRZENI MEDYCZNEJ I JEGO ZNACZENIE W PROCESIE LECZENIA
DOI:
https://doi.org/10.12775/SPLP.2021.005Parole chiave
autonomia, dar, dialog, godność, komunikacja, działanie medyczne, osoba, personalizm, relacja personel medyczny-pacjentAbstract
W punkcie wyjścia autor określa dialog między personelem medycznym a chorym jako formę relacji o charakterze naturalnym. Autor analizuje personalistyczne ujęcie tej relacji. Jakość relacji interpersonalnych zależy od wizji człowieka, poprzez którą ujmuje się rzeczywistość. Wymiar personalistyczny pozwala patrzeć na chorego jako na osobę odrębną i autonomiczną, uwzględnić prawdziwe dobro i dostrzec wymiar duchowy. Zaakcentowana została konieczność kształtowania wartości i sumienia. Spojrzenie osobowe jest relacją „dar – kontra-dar”, w której personel jest darem dla chorego, a ten nadaje poczucie sensu posługi w szpitalu. Prowadzi to do uczłowieczenia relacji, gdyż osobowe ujęcie istoty ludzkiej pozwala zawsze podkreślać niezbywalną godność każdego człowieka w działaniach medycznych.
Riferimenti bibliografici
Barański J., Steciwko A., Wzajemne zrozumienie oraz współpraca lekarza i pacjenta – panorama problemów, w: Relacja lekarz-pacjent, red. J. Barański, A. Steciwko, Wrocław 2013, s. 3–12.
Biesaga T., Dobro pacjenta celem medycyny i podstawą etyki medycznej, „Studia Philosophiae Christianae”, 40(2004), s. 153–165.
Biesaga T., Personalizm a pryncypalizm w bioetyce, w: Podstawy i zastosowania bioetyki, red. T. Biesaga, Kraków 2001, s. 43–55.
Biesaga T., Pojęcie osoby a jakość życia we współczesnej bioetyce, w: Ocalić cywilizację – ocalić ludzkie życie, red. Z. Morawiec, Kraków 2002, s. 53–64.
Bochenek K., Personalizm jako wyznacznik chrześcijańskiej wizji społeczeństwa optymalnego, „Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy”, (2009)14, s. 27–38.
Buber M., Ja i TY. Wybór pism filozoficznych, Warszawa 1992.
Buber M., Problem człowieka, Warszawa 1993.
Chabros K., Zagrożenia godności terminalnie chorego we współczesnej cywilizacji zachodniej, „Warszawskie Studia Teologiczne”, 26(2013)1, s. 261–284.
Floucat Y., Jacques Maritain ou la fidélité à l’Éternel, Paris 1996.
Gara J., Filozofia dialogu i jej implikacje pedagogiczne, „Pedagogia Christiana”, 1(2010)25, s. 137–148.
Lendzion A., Koncepcja podmiotu osobowego w personalizmie Jacques’a Maritaina, „Roczniki Pedagogiczne”, 2(2010)38, s. 5–20.
Makara-Studzińska M., Komunikacja z pacjentem, Lublin 2012.
Maritain J., Antimoderne, w : OEuvres Complètes tom II, red. J.-M. Allion, M. Hany, R. Mougel, M. Nurdin, H. Schmitz, Fribourg-Paris 1987.
Maritain R., Les grandes amitiés, Paris 1949.
Mizak J., Godność osoby cierpiącej jako podstawowa kategoria aksjologiczna w relacji lekarz – pacjent, „Teologia i Moralność”, 13(2013)1, s. 195–210.
Nédoncelle M., Vers une philosophie de l’amour et de la personne, Paris 1957.
Niessen F., Pourquoi et comment penser la contribution de la foi chrétienne à la bioéthique, w: Repères chrétiens en bioéthique. La vie humaine, du début à la fin, red. F. Niessen, O. De Dinechin, Paris, 2015 s. 51–91.
Rusin M., Podmiotowość pacjenta w interakcji fizjoterapeuta – pacjent, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogiki i Administracji w Poznaniu”, (2007)3, s. 199–209.
Satir V., Selbstwert und Kommunikation, w : Przygoda z komunikacją, red. W. Walker, tłum. J. Mańkowska, Gdańsk 2001, s. 142–163.
Szary S., Znaczenie i godność ludzkiego ciała w praktyce medycznej, „Hygeia Public Health”, 49(2014)2, s. 222–224.
Szewczyk K., O bezsensie i potrzebie konstruowania modeli relacji lekarz – pacjent, „Krytyka Lekarska”, (2009)2-3, s. 17–38.
Św. Tomasz z Akwinu, De Regimine principum, tłum. M. Martin-Cottier, Paris, Éd. Egloff, 1946.
Św. Tomasz z Akwinu, Summa Theologiae, tłum. A.-M. Rouget, Les Editions du Cerf, Paris, 1984–1986.
Wilczek-Rużyczka E., Komunikowanie się z chorym psychicznie, Warszawa 2019.
Zembala A., Modele komunikacyjne w relacjach lekarz – pacjent, „Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ – Nauki Ścisłe”, 2(2015)11, s. 35–50.
Znyk P., Od komunikacji do manipulacji, Kezmarok 2008.
Downloads
Pubblicato
Come citare
Fascicolo
Sezione
Licenza
Questo lavoro è fornito con la licenza Creative Commons Attribuzione - Non opere derivate 4.0 Internazionale.
Stats
Number of views and downloads: 2439
Number of citations: 0
