Andrzej Nowicki: Historian of philosophy and philosopher of culture
DOI:
https://doi.org/10.12775/RF.2025.030Abstract
The aim of the article is to synthetically present the philosophical profile of Andrzej Nowicki. The stages of his education, academic work and its results are indicated. The professor began his scientific work with the history of philosophy, the history of atheism and religious studies. He drew inspiration from his teachers and philosophers (from ancient times to the present). He devoted many publications to thinkers of the Italian and Polish Renaissance, using the method of central categories found in the works of philosophers.
Since 1966 (Atheistic Perspective of Immortality) he was building his own philosophical system. He attached great importance to individual differences between people, proclaiming the perspective of the immortality of the name, which will survive in the works of culture created by man. The professor always treated philosophy as the most important subject of his interests, but he also appreciated other areas of culture, especially Music, Poetry, Painting. He introduced many original categories used to define what characterizes Culture. He considered novelty as an axiological category and encouraged independent thinking and taking on new challenges.
References
Borowski Henryk, Gryko Czesław, Symotiuk Stefan. 1990. Bibliografia prac. Siedemdziesięciolecie Profesora Andrzeja Nowickiego. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Bukowski Jerzy. 1988. „Spotkanie z inkontrologią”. Studia Filozoficzne 4: 57-68.
Gryko Czesław. 1985. „Kultura to my. Kronika prac Ogólnopolskiego Zespołu Filozofii Kultury Filozofii Polskiej XX Wieku”. Annales UMCS 17: 243-254.
Kalita Zdzisław. 2013. „Renesansowe źródła ergantropii”. Kultura i Wartości 65: 31-36.
Kasperski Edward. 1988. „Dialog w świecie pozorów”. Przegląd Humanistyczny 6: 85-105.
Łukaszyński Janusz. 1996. „Inkontrologiczna koncepcja języka a problem racjonalizmu (część I)”. Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nauki Humanistyczne 722: 63-85.
Majewska Zofia 2013. „O roli imienia w filozofii Andrzeja Nowickiego”. Kultura i Wartości 5: 109-118.
Nowicki Andrzej. 1953. Kopernik – człowiek Odrodzenia. Warszawa: Wiedza Powszechna,
Nowicki Andrzej. 1962. Centralne kategorie filozofii Giordana Bruna. Warszawa: PWN.
Nowicki Andrzej. 1963. Wykłady o krytyce religii. Warszawa: Książka i Wiedza.
Nowicki Andrzej. 1967. Filozofia włoskiego Odrodzenia. Warszawa: PWN.
Nowicki Andrzej. 1970. Centralne kategorie filozofii Vaniniego. Warszawa: PWN.
Nowicki Andrzej. 1973. Filozofia francuskiego Odrodzenia. Warszawa: PWN.
Nowicki Andrzej. 1976. Ostatnia noc Vaniniego. Katowice: Wydawnictwo Śląsk.
Nowicki Andrzej. 1977. Współczesna filozofia włoska. Warszawa: PWN.
Nowicki Andrzej. 1978. Portrety filozofów w poezji, malarstwie i muzyce, Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.
Nowicki Andrzej. 1979. 500-lecie Grzegorza z Sanoka. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Nowicki Andrzej. 1980. Lampa trzydziestu spotkań. Katowice: Wydawnictwo Śląsk.
Nowicki Andrzej. 1981. Nauczyciele. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.
Nowicki Andrzej (red.). 1983. „Nowatorstwo i różnorodność jako wartości kultury”, Studia Filozoficzne 11-12.
Nowicki Andrzej. 1983. Uczeń Twardowskiego. Władysław Witwicki. Katowice: Wydawnictwo Śląsk.
Nowicki Andrzej. 1986. „Skąd się wzięło i jaki sens ma wyrażenie ‘Homo in rebus’? Polemika z tezami Krzysztofa Wieczorka”. Studia Filozoficzne 2: 181.
Nowicki Andrzej. 1991. Spotkania w rzeczach. Warszawa: PWN
Nowicki Andrzej. 1994. „Lata lubelskie (1973-1991). Charakterystyka i ocena czwartego okresu mojego życia”, W: 50 lat środowiska filozoficzno-socjologicznego w UMCS, 173-189. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Nowicki Andrzej. 2022. Filozofia masonerii. Warszawa: Trialog.
Nowicka-Lohmann Kinga. 2013. „Ojciec i jego księgozbiór”. Kultura i Wartości 5: 9-20.
Nowicki Światosław Florian. 2013. „Heglowskie źródła ergantropii”. Kultura i Wartości 5: 55-68.
Raimondi Francesco Paolo. 1992. Andrzej Nowicki – filosofo e storico della filosofia. Taurisano: Presenza Taurisanese.
Rzepa Teresa. 2013. „Co się kryje za kulisami przekładu dialogów Platona i książki „Uczeń Twardowskiego”. Kultura i Wartości 5: 21-29.
Stawska-Skurjat Krystyna. 2013. „Filozoficzne treści poezji jako jedno ze źródeł ergantropijnej inkontrologii”. Kultura i Wartości 5: 93-108.
Symotiuk Stefan. 2013. „O wyższości Giordana Bruna nad Benedyktem de Spinozą, czyli o relacjach: Andrzej Nowicki – Leszek Kołakowski (wstęp do szkicu biografii równoległych). Kultura i Wartości 5: 69-78.
Tischner Józef. 1980. „Bezdroża spotkań”. Analecta Cracoviensia 12: 137-157.
Truchlińska Bogumiła. 1989. „Andrzeja Nowickiego portrety w świetle spotkań”. Człowiek i Światopogląd 5: 85-92.
Wieczorek Krzysztof. 1990. Dwie filozofie spotkania. Konfrontacja myśli Józefa Tischnera i Andrzeja Nowickiego, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Wieczorek Krzysztof. 2013. „Ślad, obecność, piętno imienne. O inkontrologii i ergantropii Andrzeja Nowickiego”. Kultura i Wartości 5: 37-54.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Zofia Majewska, Jan Koper

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International License.
Stats
Number of views and downloads: 7
Number of citations: 0