The balance of public finances and the health crisis in France

Abstrakt

Równoważenie finansów publicznych a kryzys zdrowotny we Francji. Od rewolucji francuskiej aż po dzień dzisiejszy równoważenie finansów publicznych jest głównym punktem analiz czynionych przez przedstawicieli doktryn finansowych. Czasem idee te rozumiano jako konieczność zapewniania równowagi budżetowej typu liberalnego, a czasami postrzegano je jako równowagę gospodarczą i finansową typu keynesowskiego. Od początku XX wieku Francja szuka „trzeciej drogi”: państwo jest teraz postrzegane jako podmiot, który musi starać się zarządzać sobą tak, jak czyni się to w biznesie. Takie podejście widać w ustawie organicznej o finansach z 1 sierpnia 2001 r., która ustanawia pewną formę równowagi finansów publicznych, która nie jest w pełni liberalna, ale też nie jest całkowicie interwencjonistyczna. Jednak w obecnym kontekście, w obliczu kryzysu zdrowotnego o wyjątkowej skali oraz gwałtownego i trwałego kryzysu gospodarczego i społecznego, zapewnianie równowagi wydaje się wykraczać poza to, co konieczne – państwo nie jest bowiem ani osobą prywatną, ani publiczną podobną do innych osób. Nie ma więc obowiązku równoważenia swojego budżetu, a najważniejsze dla niego jest wzbudzenie zaufania na rynkach finansowych, aby móc zaciągać jak najkorzystniejsze pożyczki. Biorąc pod uwagę obecną sytuację zdrowotną i gospodarczą, konieczne jest dalsze zadłużanie się państw, by w ten sposób chronić ludność i miejsca pracy w kraju. Po zakończeniu kryzysu istotniejsze będzie zaś podjęcie analizy, czy jest to właściwy moment na rozpoczęcie reform strukturalnych, w tym reformy systemu prawnego i potrzeb gospodarczych na kilka dziesięcioleci, niż bilansowanie budżetu państwa.