Dziadowskie pieśni o Sądzie Ostatecznym i końcu świata wobec tradycji biblijnej i apokryficznej
DOI:
https://doi.org/10.12775/LL.1.2018.004Słowa kluczowe
pieśń dziadowska, apokryf, koniec świata, sąd ostatecznyAbstrakt
Artykuł jest filologicznym, źródłowym studium trzech pieśni dziadowskich o końcu świata. W eksplikacji zwrócono uwagę na intertekstualność utworów, które sięgają w warstwie inwencji i obrazowania poetyckiego do tradycji biblijnej i apokryficznej. Rozważania zostały także skoncentrowane wokół funkcji przekazu.Bibliografia
ALEKSANDROWICZ, J. i in. (1986). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana. T. 17-18, Warszawa: Wydawnictwo S. Sikorskiego.
Biblia Tysiąclecia. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (1988). Wyd. 4. Poznań: Pallotinum.
BLUME, C. (red.). (1899). De Extremo Iudicio. W: Analecta hymnica medii aevi. T. 33 Pia dictamina. Leipzig: O. R. Reisland.
BOLESŁAWIUSZ, K. (2004). Przeraźliwe echo trąby ostatecznej (opr. J. Sokolski). Warszawa: IBL PAN.
FORSTNER, D. (1990). Świat symboliki chrześcijańskiej (przeł. W. Zakrzewska, P. Pachciarek, R. Turzyński). Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Gloger, Z. (1901). Encyklopedia staropolska ilustrowana. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo P. Laskauer i W. Babicki.
GROCHOWSKI, P. (2009). Dziady. Rzecz o wędrownych śpiewakach i ich pieśniach. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
GROCHOWSKI, P. (2010). Lamenty dziadka z Targówka. Parodie na dziadów i pieśni dziadowskie. Literatura Ludowa, 4-5, 3-13.
GROCHOWSKI, P. (2016). Jarmark tradycji. Studia i szkice folklorystyczne. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
HEMKA, A., Olędzki, J. (1990). Wrażliwość mirakularna. Konteksty, 1, 8-14.
HERNAS, C. (1958). Z epiki dziadowskiej: 1. polskie i czeskie pieśni o obronie Wiednia. Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej, 49(4), 475-494.
HOMER. (1975). Odyseja (przeł. L. Siemieński). Wrocław: Ossolineum.
HOMERSKI, J.(1985). Eliasz. Hasło w: F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z Sułowski (red), Encyklopedia katolicka (k. 885-886). T. 4. Lublin: Wydawnictwo KUL.
IWAŃSKI, D. (2013). Księga Henocha – starożytny apokryf w świetle współczesnej wiedzy. Człowiek i Teologia, 21/1, 124-139.
KOLBERG, O. (1962). Pokucie. T. 29, 50. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.
KRASZEWSKI, J. I. (1874). Mistrz Twardowski: powieść z podań gminnych. T.2. Lwów-Warszawa: W księg. Gubrynowicza i Schmidta.
KRZYŻANOWSKI, J. (1977). Wstęp do: Karnawał dziadowski. Pieśni wędrownych śpiewaków (XIX –XX w.). S. Nyrkowski (Wybór i opr.). Warszaw: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.
KUŚNIERZ, R. (2005). Ukraina w latach kolektywizacji i Wielkiego Głodu (1929–1932). Toruń: Wydawnictwo Naukowe GRADO.
LACTANTIUS, C. (1535). Diuinarum institutionum libri septem proxime castigati, et aucti, Venetiis : ed. Aldo Manuzio 1. & Andrea Torresano
LEWAŃSKI, J. (opr.) (1957). Tragedia żebracza nowo uczyniona. w: Dramaty staropolskie. T. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
LINDE, S. B. (1814). Słownik języka polskiego. T. 4 . Warszawa: Drukarnia XX Pijarów 1814.
MICHAJŁOWA, K. (2010). Dziad wędrowny w kulturze ludowej Słowian (przeł. H. Karpińska). Warszawa: Oficyna Naukowa.
MICHAŁOWSKA, T. (1989), "Dusza z ciała wyleciała": próba interpretacji. Pamiętnik Literacki, LXXX, z. 2, 3-26.
MISIUREK, J. (1985). Antychryst w dziejach teologii. W: F. Gryglewicz, R. Lukaszyk, Z. Sułowski (red.), Encyklopedia katolicka (k. 709). T. 1. Lublin:
Wydawnictwo KUL 1985.
Najnówszy Złoty Ołtarz czyli najlepszy zbiór rozmaitego nabożeństwa dla chrześcijan-Katolików na rok cały ułożony według najlepszego porządku, z zamieszczeniem wielu nader pięknych modlitw, hymnów, litanii, godzinek, koronek, nowego słuchania Mszy świętej, pieśni kościelnych z łacińskim i polskim tekstem, oraz poprawnego kalendarza. Wydanie to zupełnie nowe, ku większej czci i chwale Pana Boga, w Trójcy św. Jedynego, a zbawiennemu pożytkowi wiernych Katolikw. (1886) Pozyskano z: http://najlepszanowina.blogspot.com/2013/04/piesn-o-ostatecznym-sadzie-panskim.html.
NÖLLE, G. (1879). Die Legende Von Den Fünfzehn Zeichen Vor Dem Jüngsten Gerichte. Beiträge zur Geschichte der deutschen Sprache und Literatur (PBB), 6(3), 413-476.
NYRKOWSKI, S. (wybór i opr) (1977). Karnawał dziadowski. Pieśni wędrownych śpiewaków (XIX –XX w.). Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.
OPEC, B. (1844) Żywot Pana Jezusa Chrystusa Stworzyciela i Zbawiciela rodzaju ludzkiego wedle ewangelistów świętych z rozmyślaniem nabożnem doktorów Pisma Świętego krótko zebrany przez X. Baltazara Opecia. Gniezno: Wydał ks. Jan Polkowski
Peregrynacja dziadowska (1931). W: K. Badecki. Polska komedya rybałtowska. Lwów: Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
PODBIELSKI, B. (1989). Wstęp do: Arystoteles, Poetyka (przeł. i opr. H. Podbielski) (V-CV). Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum.
ROMANIUK, K. (1985) Apokryfy II. Nowy Testament. W: Encyklopedia katolicka (k. 762). T. 1, Lublin: Wydawnictwo KUL.
RUBINKIEWICZ, R. (red.). (2006). Apokryfy Starego Testamentu. Warszawa: Wydawnictwo Vocatio.
RUBINKIEWICZ, R. (1993). Henoch, Hasło w: Encyklopedia katolicka T.VI (J. Walkusz et al. red.) (k. 681-682). Lublin: Wydawnictwo KUL.
SIELICKI, E. (1982). Pieśni pogrzebowe i dziadowskie śpiewane w byłym powiecie wilejskim, Slavica Vratislaviensia, z. 22, 103-104.
Signa quindecim horribilia de fine mundi et Extremo Iudicio (ca 1505). Kolonia: Martin von Werden. Pozyskano z http://daten.digitale-sammlungen.de/~db/0000/bsb00006408/images/index.html?seite=00001&l=de
SŁOWAKOWIC, S. (1681). Postliminium cometarum abo raczej niebo z dawna a niesłusznie kometom przez filozofów odebrane, a teraz znowu prawem i wymiarem geometrycznym, z okazyjej świecącej w roku 1680 i 1681 w grudniu i styczniu komety, za staraniem i nakładem Stanisława Słowakowica, medycyny doktora i profesora, rajce krakowskiego, z przydatkiem krótkiego na końcu prognostyku, przywrócone. Kraków: Drukarnia. Akademicka.
SOKOLSKI, J. (1995) Dziadowska pieśń o Sądzie Ostatecznym z wieku XVII. Acta Universitatis Wratislaviensis, Prace Literackie, t. 34, 5-10.
STAROWIEYSKI, M. (red.) (2003). Apokryfy Nowego Testamentu. Tom I: Ewangelie apokryficzne. Opowiadania o Jezusie, Maryi, Józefie i Janie Chrzcicielu. Kraków: Wydawnictwo WAM.
ŚW. AUGUSTYN. (1937). Państwo Boże (przeł. W. Kubicki). Pisma Ojców Kościoła w Polskiem Tłumaczeniu. T. 13. Poznań: Jan Jachowski - Księgarnia Uniwersytecka.
Verecundus, (1858) Crisias, W: Spicilegium solesmense complectens sanctorum patrum scriptorumque ecclesiasticorum anecdota hactenus opera. T. 4. Parisiis: Wydawnictwo J. B. Pitra.
Visio s. Pauli, ein Beitrag zur Visionslitteratur. (1885). Halle. Ed. H. Brandes
Visio Tnugdali (1869). Halle: Ed. O. Schade.
Walecki, W. (1985). Bolesławiusz, Hasło w: Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski (red.), Encyklopedia katolicka (k. 754). T. 2. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie/Copyright Notice
1. Autorzy udzielają wydawcy (Polskiemu Towarzystwu Ludoznawczemu) licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu w następujących polach eksploatacji:a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;
b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (ebook, audiobook);
c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego;
d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera;
e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY - ND 3.0).
2. Autorzy udzielają wydawcy licencji nieodpłatnie.
3. Korzystanie przez wydawcę z utworu na ww. polach nie jest ograniczone czasowo, ilościowo i terytorialnie.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 551
Liczba cytowań: 0
