Dziadowskie pieśni o Sądzie Ostatecznym i końcu świata wobec tradycji biblijnej i apokryficznej
DOI:
https://doi.org/10.12775/LL.1.2018.004Ključne riječi
pieśń dziadowska, apokryf, koniec świata, sąd ostatecznySažetak
Artykuł jest filologicznym, źródłowym studium trzech pieśni dziadowskich o końcu świata. W eksplikacji zwrócono uwagę na intertekstualność utworów, które sięgają w warstwie inwencji i obrazowania poetyckiego do tradycji biblijnej i apokryficznej. Rozważania zostały także skoncentrowane wokół funkcji przekazu.References
ALEKSANDROWICZ, J. i in. (1986). Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana. T. 17-18, Warszawa: Wydawnictwo S. Sikorskiego.
Biblia Tysiąclecia. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu (1988). Wyd. 4. Poznań: Pallotinum.
BLUME, C. (red.). (1899). De Extremo Iudicio. W: Analecta hymnica medii aevi. T. 33 Pia dictamina. Leipzig: O. R. Reisland.
BOLESŁAWIUSZ, K. (2004). Przeraźliwe echo trąby ostatecznej (opr. J. Sokolski). Warszawa: IBL PAN.
FORSTNER, D. (1990). Świat symboliki chrześcijańskiej (przeł. W. Zakrzewska, P. Pachciarek, R. Turzyński). Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Gloger, Z. (1901). Encyklopedia staropolska ilustrowana. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo P. Laskauer i W. Babicki.
GROCHOWSKI, P. (2009). Dziady. Rzecz o wędrownych śpiewakach i ich pieśniach. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
GROCHOWSKI, P. (2010). Lamenty dziadka z Targówka. Parodie na dziadów i pieśni dziadowskie. Literatura Ludowa, 4-5, 3-13.
GROCHOWSKI, P. (2016). Jarmark tradycji. Studia i szkice folklorystyczne. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
HEMKA, A., Olędzki, J. (1990). Wrażliwość mirakularna. Konteksty, 1, 8-14.
HERNAS, C. (1958). Z epiki dziadowskiej: 1. polskie i czeskie pieśni o obronie Wiednia. Pamiętnik Literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej, 49(4), 475-494.
HOMER. (1975). Odyseja (przeł. L. Siemieński). Wrocław: Ossolineum.
HOMERSKI, J.(1985). Eliasz. Hasło w: F. Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z Sułowski (red), Encyklopedia katolicka (k. 885-886). T. 4. Lublin: Wydawnictwo KUL.
IWAŃSKI, D. (2013). Księga Henocha – starożytny apokryf w świetle współczesnej wiedzy. Człowiek i Teologia, 21/1, 124-139.
KOLBERG, O. (1962). Pokucie. T. 29, 50. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.
KRASZEWSKI, J. I. (1874). Mistrz Twardowski: powieść z podań gminnych. T.2. Lwów-Warszawa: W księg. Gubrynowicza i Schmidta.
KRZYŻANOWSKI, J. (1977). Wstęp do: Karnawał dziadowski. Pieśni wędrownych śpiewaków (XIX –XX w.). S. Nyrkowski (Wybór i opr.). Warszaw: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.
KUŚNIERZ, R. (2005). Ukraina w latach kolektywizacji i Wielkiego Głodu (1929–1932). Toruń: Wydawnictwo Naukowe GRADO.
LACTANTIUS, C. (1535). Diuinarum institutionum libri septem proxime castigati, et aucti, Venetiis : ed. Aldo Manuzio 1. & Andrea Torresano
LEWAŃSKI, J. (opr.) (1957). Tragedia żebracza nowo uczyniona. w: Dramaty staropolskie. T. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
LINDE, S. B. (1814). Słownik języka polskiego. T. 4 . Warszawa: Drukarnia XX Pijarów 1814.
MICHAJŁOWA, K. (2010). Dziad wędrowny w kulturze ludowej Słowian (przeł. H. Karpińska). Warszawa: Oficyna Naukowa.
MICHAŁOWSKA, T. (1989), "Dusza z ciała wyleciała": próba interpretacji. Pamiętnik Literacki, LXXX, z. 2, 3-26.
MISIUREK, J. (1985). Antychryst w dziejach teologii. W: F. Gryglewicz, R. Lukaszyk, Z. Sułowski (red.), Encyklopedia katolicka (k. 709). T. 1. Lublin:
Wydawnictwo KUL 1985.
Najnówszy Złoty Ołtarz czyli najlepszy zbiór rozmaitego nabożeństwa dla chrześcijan-Katolików na rok cały ułożony według najlepszego porządku, z zamieszczeniem wielu nader pięknych modlitw, hymnów, litanii, godzinek, koronek, nowego słuchania Mszy świętej, pieśni kościelnych z łacińskim i polskim tekstem, oraz poprawnego kalendarza. Wydanie to zupełnie nowe, ku większej czci i chwale Pana Boga, w Trójcy św. Jedynego, a zbawiennemu pożytkowi wiernych Katolikw. (1886) Pozyskano z: http://najlepszanowina.blogspot.com/2013/04/piesn-o-ostatecznym-sadzie-panskim.html.
NÖLLE, G. (1879). Die Legende Von Den Fünfzehn Zeichen Vor Dem Jüngsten Gerichte. Beiträge zur Geschichte der deutschen Sprache und Literatur (PBB), 6(3), 413-476.
NYRKOWSKI, S. (wybór i opr) (1977). Karnawał dziadowski. Pieśni wędrownych śpiewaków (XIX –XX w.). Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.
OPEC, B. (1844) Żywot Pana Jezusa Chrystusa Stworzyciela i Zbawiciela rodzaju ludzkiego wedle ewangelistów świętych z rozmyślaniem nabożnem doktorów Pisma Świętego krótko zebrany przez X. Baltazara Opecia. Gniezno: Wydał ks. Jan Polkowski
Peregrynacja dziadowska (1931). W: K. Badecki. Polska komedya rybałtowska. Lwów: Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
PODBIELSKI, B. (1989). Wstęp do: Arystoteles, Poetyka (przeł. i opr. H. Podbielski) (V-CV). Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum.
ROMANIUK, K. (1985) Apokryfy II. Nowy Testament. W: Encyklopedia katolicka (k. 762). T. 1, Lublin: Wydawnictwo KUL.
RUBINKIEWICZ, R. (red.). (2006). Apokryfy Starego Testamentu. Warszawa: Wydawnictwo Vocatio.
RUBINKIEWICZ, R. (1993). Henoch, Hasło w: Encyklopedia katolicka T.VI (J. Walkusz et al. red.) (k. 681-682). Lublin: Wydawnictwo KUL.
SIELICKI, E. (1982). Pieśni pogrzebowe i dziadowskie śpiewane w byłym powiecie wilejskim, Slavica Vratislaviensia, z. 22, 103-104.
Signa quindecim horribilia de fine mundi et Extremo Iudicio (ca 1505). Kolonia: Martin von Werden. Pozyskano z http://daten.digitale-sammlungen.de/~db/0000/bsb00006408/images/index.html?seite=00001&l=de
SŁOWAKOWIC, S. (1681). Postliminium cometarum abo raczej niebo z dawna a niesłusznie kometom przez filozofów odebrane, a teraz znowu prawem i wymiarem geometrycznym, z okazyjej świecącej w roku 1680 i 1681 w grudniu i styczniu komety, za staraniem i nakładem Stanisława Słowakowica, medycyny doktora i profesora, rajce krakowskiego, z przydatkiem krótkiego na końcu prognostyku, przywrócone. Kraków: Drukarnia. Akademicka.
SOKOLSKI, J. (1995) Dziadowska pieśń o Sądzie Ostatecznym z wieku XVII. Acta Universitatis Wratislaviensis, Prace Literackie, t. 34, 5-10.
STAROWIEYSKI, M. (red.) (2003). Apokryfy Nowego Testamentu. Tom I: Ewangelie apokryficzne. Opowiadania o Jezusie, Maryi, Józefie i Janie Chrzcicielu. Kraków: Wydawnictwo WAM.
ŚW. AUGUSTYN. (1937). Państwo Boże (przeł. W. Kubicki). Pisma Ojców Kościoła w Polskiem Tłumaczeniu. T. 13. Poznań: Jan Jachowski - Księgarnia Uniwersytecka.
Verecundus, (1858) Crisias, W: Spicilegium solesmense complectens sanctorum patrum scriptorumque ecclesiasticorum anecdota hactenus opera. T. 4. Parisiis: Wydawnictwo J. B. Pitra.
Visio s. Pauli, ein Beitrag zur Visionslitteratur. (1885). Halle. Ed. H. Brandes
Visio Tnugdali (1869). Halle: Ed. O. Schade.
Walecki, W. (1985). Bolesławiusz, Hasło w: Gryglewicz, R. Łukaszyk, Z. Sułowski (red.), Encyklopedia katolicka (k. 754). T. 2. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Downloads
Objavljeno
How to Cite
Broj časopisa
Rubrika
License
1. The authors give the publisher (Polish Ethnological Society) non-exclusive license to use the work in the following fields:a) recording of a Work / subject of a related copyright;
b) reproduction (multiplication) Work / subject of a related copyright in print and digital technique (ebook, audiobook);
c) marketing of units of reproduced Work / subject of a related copyright;
d) introduction of Work / object of related copyright to computer memory;
e) dissemination of the work in an electronic version in the formula of open access under the Creative Commons license (CC BY - ND 3.0).
2. The authors give the publisher the license free of charge.
3. The use of the work by publisher in the above mentioned aspects is not limited in time, quantitatively nor territorially.
Stats
Number of views and downloads: 446
Number of citations: 0
