Przełamując literackie tabu. Bohater dziecięcy w literaturze kryminalnej – ofiara, niemy świadek, a może ktoś jeszcze? Szkic badawczy
DOI :
https://doi.org/10.12775/LL.4-5.2018.005Mots-clés
literatura kryminalna, dziecko, morderca, detektywRésumé
Powieści kryminalne wciąż należą do grona najpoczytniejszego gatunku literackiego. Mimo wieszczenia rychłego końca kryminałów, te znajdują nowe formy i nowe rozwiązania strukturalne. Jednym z motywów powieściowych jest umieszczanie w centralnym miejscu postaci dziecka. Jaką rolę może ona pełnić w tak skodyfikowanym i skonwencjonalizowanym utworze?
Biorąc pod uwagę ramy gatunkowe, artykuł analizuje postać dziecka pod następującymi aspektami: dziecko, jako pozbawiony sprawstwa bohater współuczestniczący; dziecko, jako ofiara, wokół której ogniskuje się śledztwo; dziecko, jako niemy świadek w kryminalnej intrydze; dziecko, jako morderca; dziecko, jako detektyw.
Références
BIAŁAS, Z. (2015). Tal. Warszawa: Wydawnictwo MG.
BROOKS, P. (1985). Freud’s Master Plot. W: Reading for the Plot: Design and Intention in Narrative. Nowy York: Vintage.
CALLOIS, R. (1967). Powieść kryminalna czyli jak intelekt opuszcza świat, aby oddać się li tylko grze, i jak społeczeństwo wprowadza z powrotem swe problemy w igraszki umysłu. W: Odpowiedzialność i styl. Eseje. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
CHRISTIE, A. (2005). Dom zbrodni. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie.
ČAPEK, K. (1981). Marsjasz, czyli na marginesie literatury (1919-1931). Kraków: Wydawnictwo Literackie.
GIZA, H. (2012) [audycja radiowa 5.12.2012] Sezon na Dwójkę. Dlaczego dzieci kochają kryminały? Pozyskano z https://www.polskieradio.pl/8/402/Artykul/738148,Kryminaly-rozbudzaja-w-dzieciach-milosc-do-czytania.
HEISSENBUTTEL, H. (1973). Reguły gry powieści kryminalnej. „Teksty: teoria literatury, krytyka, interpretacja”, 6.
HENDRYKOWSKI, M. (1994). Słownik terminów filmowych. Poznań: Ars Nowa.
LASIĆ, S. (1976). Poetyka powieści kryminalnej. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
LIND, I. (2010). Tajemny klucz do millenium skandalisty Stiega Larssona. Gliwice: Helion.
NAPIÓRKOWSKI, M. (2017). Uprawa kryminałów w szklarnianych warunkach. „Więź”, 4.
PIAGET, J. (1966). Studia z psychologii dziecka. Przeł. T. Kołakowska. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
PRZĄDKA, D. (2016). Informacje dotyczące stanu zagrożenia przestępczością nieletnich w Polsce w 2015 roku. Warszawa: Komenda Główna Policji.
STĘPKOWSKA, K. (2016), Znaczenie kategorii sprawiedliwości w procesie wychowania dzieci w młodszym wieku szkolnym. „Przegląd Pedagogiczny”, 1.
TYRMAND, L. (2014). Zły. Warszawa: Wydawnictwo MG.
WILK-SUWA, I. (2017). Socjologia a literatura popularna. Problemy społeczne w powieściach kryminalnych – przykłady. „Roczniki Nauk Społecznych”, 8.
Woźniak, M. (2017). Mgnienie. Poznań: Wydawnictwo Czwarta Strona.
WROŃSKI, Ł. (2016). Seryjni i wielokrotni mordercy. Profilowanie psychologiczne i psycho-geograficzne. Łomianki: Centrum Psychologii Kryminalnej.
Téléchargements
Publiée
Comment citer
Numéro
Rubrique
Licence
1. The authors give the publisher (Polish Ethnological Society) non-exclusive license to use the work in the following fields:a) recording of a Work / subject of a related copyright;
b) reproduction (multiplication) Work / subject of a related copyright in print and digital technique (ebook, audiobook);
c) marketing of units of reproduced Work / subject of a related copyright;
d) introduction of Work / object of related copyright to computer memory;
e) dissemination of the work in an electronic version in the formula of open access under the Creative Commons license (CC BY - ND 3.0).
2. The authors give the publisher the license free of charge.
3. The use of the work by publisher in the above mentioned aspects is not limited in time, quantitatively nor territorially.
Stats
Number of views and downloads: 539
Number of citations: 0
