Słowo i rytm w teatrze Iwana Wyrypajewa
DOI:
https://doi.org/10.12775/LC.2018.022Słowa kluczowe
Iwan Wyrypajew, tekst sceniczny, rytm, aktor, deziluzjaAbstrakt
Teksty sceniczne i przedstawienia Iwana Wyrypajewa cechuje zrytmizowana kompozycja oraz precyzyjne opracowanie warstwy dźwiękowej. Pisząc dla sceny, balansuje na granicy przyswojenia i przekroczenia konwencjonalnych form dramatycznych; operuje sugestywnym językiem, łączącym styl potoczny z poetyckim; stosuje refreny i powtórzenia, które pogłębiają ekspresywny i metaforyczny wymiar przekazu scenicznego. Akt prezentacji słowa/tekstu, wykonywany przez aktorów niczym partytura muzyczna podczas koncertu, jest często dominantą kompozycyjną widowiska. Aktor jako staranny mówca, język jako bohater, napięcia między iluzją a realnością, scena jako miejsce nawiązania intymnej relacji z publicznością – to czynniki decydujące o estetyce teatru Wyrypajewa. Służą one do tworzenia w teatrze wiarygodnego obrazu ludzkich doświadczeń granicznych, związanych z chorobą, nałogiem czy momentem agonii.Bibliografia
Baniewicz, Elżbieta 2013. „Wyrypajew – zdzieranie iluzji”. Twórczość 6.
Biegluk-Leś, Weronika 2014. „Nieradosne gry kulturowej dekonstrukcji. Tlen Iwana Wyrypajewa”. Białostockie Studia Literaturoznawcze 5.
Chojka, Joanna 2004. „Odkłamywanie. Nowa dramaturgia rosyjska”. Dialog 4.
Crawley, Joanna 2015. „Przeklęte teraz”. Dialog 1.
Duda, Artur 2010. Alchemia teatru. Toruń: Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu.
Guczalska, Beata 2003. „Prowincja i centrum”. Didaskalia 57.
Gruszczyński, Piotr 2004. „Tlen dla Warszawy”. Tygodnik Powszechny 23.
Janikowski, Grzegorz 2003. „Międzynarodowy Festiwal Teatralny Kontakt 1991–2003”. Pamiętnik Teatralny 3–4.
Kopka, Krzysztof 2003a. „Dramat generacji ‘P’”. W: Krzysztof Kopka (oprac.). Lepsi! i cztery inne kawałki dramatyczne w dzisiejszej Rosji. Gdańsk: Słowo/Obraz Terytoria, Teatr Wybrzeże.
Kopka, Krzysztof 2003b. „Iwana Wyrypajewa walka o oddech”. Dialog 6.
Osińska, Katarzyna 2004. „Gry z przeszłością”. Dialog 7.
Pawłowski, Roman 2010. „Tlen w zatrutym powietrzu”. Gazeta Wyborcza 29.
„Paszporty 2012: kto lauretem” (red.). Polityka 15.01.2013. https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/paszporty/1534563,1,teatr-iwan-wyrypajew.read [18.06.2017].
Popczyk-Szczęsna, Beata 2010. „Biblia jako wzorzec i rekwizyt. O twórczości scenicznej Iwana Wyrypajewa”. W: Ewa Partyga, Maria Prussak (red.). Życie Księgi. Biblia a teatr i dramat współczesny. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Errata.
Semczuk, Małgorzata 2008. „Teatralna ‘moda na Rosję’: współczesna dramaturgia rosyjska na scenach polskich (po roku 1989)”. Acta Polono-Ruthenica 13.
Tokarska-Stangret, Katarzyna 2011. „Liczy się wykonanie”. Teatr 1.
„Warszawa. Ostatnie spektakle ‘Lipca’”. http://www.e–teatr.pl/pl/artykuly/111135.html [22.02.2017].
Wróblewski, Janusz 2010. „Tlen”. Polityka 6.
Wyrypajew, Iwan (reż.) 2009. Tlen [Kislorod]. [Film]. http://www.filmweb.pl/film/Tlen–2009–502768 [18.06.2017].
Wyrypajew, Iwan 2011. Iluzje. Tłum Agnieszka Lubomira Piotrowska. Dialog 9.
Zielińska, Maryla 2011. „Cztery miłości”. Dialog 9.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 774
Liczba cytowań: 0
