„Lata inowłodzkie – to lata najszczęśliwsze”. Związki Juliana Tuwima z Inowłodzem w świetle jego twórczości i korespondencji prowadzonej z mieszkańcami miasta

Abstrakt

Dla Juliana Tuwima Inowłódz był azylem – miejscem poznawania życia, zdobywania doświadczeń, zachwytu przyrodą i kontemplacji jej piękna, terenem ujawniającej się eksplozji energii, ale także wyciszenia emocji, zatrzymania, uspokojenia, poetyckiej refleksji. W ukochanym przez młodego poetę miasteczku nad Pilicą powstawały jego młodzieńcze utwory. Notował miejsce i czas powstania inowłodzkich wierszy. W artykule pokazano związki Tuwima z miejscowością, w której – jak sam to określił – spędził lata najszczęśliwsze, w kilku aspektach. Omówiono inowłodzkie epizody w biografii poety, zanalizowano wspomnienia Inowłodza i inspiracje poetyckie realiami tego miasta w twórczości Tuwima, przebadano korespondencję poety wykorzystując ją jako źródło wiedzy o związkach autora Kwiatów polskich z Inowłodzem.