Equisetum fluviatile L. skrzyp bagienny (Equisetaceae Michx. ex DC.)
DOI:
https://doi.org/10.12775/HERB.2020.010Słowa kluczowe
Equisetum Luviatile, Equisetum limosum, skrzyp bagienny, zielarstwo, zbiorowiska roślinne, cykl życiowy, zróżnicowanie, hybrydyzacjaAbstrakt
Artykuł jest częścią cyklu, obejmującego opracowania dotyczące występujących w Polsce
gatunków z rodzaju Equisetum. Opisywany tu gatunek, Equisetum Luviatile L. – skrzyp
bagienny, jest przez niektórych autorów traktowany jako typowy dla całego rodzaju. Poniżej przedstawiono charakterystykę morfologiczną i anatomiczną gatunku, jego zróżnicowanie taksonomiczne, rozmieszczenie i przywiązanie do określonych typów siedlisk, a także zagrożenia, tradycyjne wykorzystanie oraz cykl życiowy. Przedstawiona została kompozycja fitochemiczna gatunku w kontekście dawnej i współczesnej fitoterapii.
Bibliografia
Hauke R. L., A Taxonomic Monograph of Equisetum Subgenus Equisetum, Nowa Hedwigia, 1978, 30, s. 385–455.
Linnaei C., Flora Lapponica. Apud Salomonem Schouten, 1737 Amsteleadami (Amsterdam).
Linnaei C., Species Plantarum, Tomus II. Impensis Laurentii Salvii, 1753, Holmiae (Stockholm).
Ehrhart F. Meine Reisse nach der Gra{cha| Bentheim, und da nach Holland, nebstder Retour nach Herrenhausen. Hannover. Mag.,1783. 18, s. 273–288.
Milde J., Monographia Equisetorum, Nova Acta Leop.-Carol., 1862, 32(2), s. 1 – 602.
Raciborski M., Typ: Archegoniatae, Rodniowce. Gromada: Pteridophyta, Paprotniki [w:] Raciborski M., Szafer W. (red.) Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych, Tom I, Paprotniki, Iglaste i Jednoliścienne. Akademia Umiejętności. Kraków 1919.
Rejment-Grochowska I., Skrzypy. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa, 1954, s. 64.
Bergdolt E., Equisetales. Schachtelhalmgewächse. Pteridophyten. W: Hegi G. Illustrierte Flora von Mittel-Europa. Bund I. Pteridophyta, Gymnosperme und Monocotyledones I. Hanser Carl Verl. München, 1965.
Futák J., Stachyophytina. [w:] Futák J. (red.), Flora slovenska, II Pteridophyta, Coniferophytina. Vydavatel’stvo Slovenskej akadémie vied, 1966, s. 45–83.
Hyde H. A., Wade A. E., Harrison S. G., Welsh ferns. Cardiff. The National Museum of Wales, 1969.
Jermy A. C., Atlas of ferns of the British Isles. The Botanical Society of the British Isles, The British Pteridological Society. London 1978.
Dostál J., Equisetum – [w:] Gustaw Hegi, Illustrierte flora von Mitteleuropa 1. Pteridophyta, 1, s. 55 – 79. Verl. P. Parey, Berlin – Hamburg 1984.
Lellinger D. B., A field manual of the ferns & fern-allies of the United States & Canada. Smithsonian Institution Press. Washington, 1985.
Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B., Rośliny polskie. Opisy i klucze do oznaczania wszystkich gatunków roślin naczyniowych rosnących w Polsce bądź dziko, bądź też zdziczałych lub częściej hodowanych. Wyd. 6. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988.
Rothmaler W., Exkursionsflora für die Gebiete der DDR und BRD. Bd. 4. Volk und Wiessen Volkeigener Verl. Berlin 1988.
Hrouda L., Equisetaceae DC. – přesličkovité. – W: Heyný S. & Slavík B. (red.), Kvĕtena České republiky, Flora of the Czech Republic. – Academia, Praha, 1997, s. 205 – 223.
Page C. N., The ferns of Britain and Ireland. Second edition. Cambridge University Press, Cambridge 1997.
Rutkowski L., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1998.
Fedorov An. A. (red.), Flora of Russia, The Europaean Part and Bordering Regions. vol. 1. A.A. Balkema Publishers. Rotterdam, Brookfield, 1999.
Skvortsov V. E., On the taxonomic charakters of Equisetum L. (Equisetaceae) in the flora of Russia. Бюл. Моск. о-ва испитателей природы отд. биюл. т. Выл, 2004, 4, s. 31–43.
Poland J., Clement E.J., The Vegetative Key to the British Flora. Botanica Society of the British Isles. Southampton, 2009.
Stace C. A., New flora of the British Isles. – Cambridge Univ. Press, Cambridge, 201.
Enright N.J., Nuñez M.A., The Braun-Blanquet reviews in Plant Ecology: in honour of our founding editor, Josias Braun-Blanquet, Plant Ecology, 2013, s. 1–2.
Hegnauer R., Chemotaxonomie der Pflanzen, Band 1, Birkhäuser Verlag Basel und Stuttgart, 1962, s. 250–251
Hegnauer R., Chemotaxonomie der Pflanzen, Band 7, Birkhäuser Verlag Basel, Boston und Stuttgart, 1986, s. 413–415.
Hagers Handbuch der Pharmazeutischen Praxis 1973. Vierter Band. Springer-Verlag Berlin-Heidelberg-New York, s. 793–794.
Quattrocchi U., World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology, Boca Raton, New York, London. CRC Press Taylor and Francis Group, 201.
Zając A., Zając M. (ed.), Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 2001.
Łuczaj Ł., Dzikie rośliny jadalne Polski. Przewodnik survivalowy. Chemigrafia, Krosno, 2002.
Dragendorff G., Die Heilpflanzen der verschiedenen Völker und Zeiten. Ihre Anwendung, wesentlichen Bestandtheile und Geschichte. Ein Handbuch für Ärzte, Apotheker, Botaniker und Droguisten. Verlag von Ferdinand Enke, Stuttgart, 1898, s. 60–61.
Quattrocchi U., CRC World Dictionary of Medicinal and Poisonous Plants Common Names, Scientific Names, Eponyms, Synonyms, and Etymology, 2012, published by CRC Press.
Pobrania
Sklep wydawnictwa:
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 355
Liczba cytowań: 0
