Filled with the Spirit: Wine and Worship in Levitical Light (Ephesians 5.18–21)

Abstrakt

Napełnieni Duchem: wino i uwielbienie z perspektywy lewickiej (List do Efezjan 5,18–21)

Autor artykułu argumentuje, że otoczenie świątyni, a zwłaszcza czynności kapłańskie i lewickie wyjaśniają logikę Ef 5,18–21. Po umiejscowieniu tekstu we właściwym kontekście i odniesieniu się do różnych zaproponowanych przesłanek na początku analizowane jest użycie trybu rozkazującego „być napełnionym ἐν πνεύματι” w Ef 5,18, formy, która według autora jest celownikiem treści. Po spojrzeniu na to zagadnienie w relacji do motywów świątynnych listu, analizowany jest najbliższy kontekst, aby pokazać, w jaki sposób pojawiają się podobne motywy. W szczególności zakaz pijaństwa postrzegany jest w łączności z zaleceniem, aby kapłani powstrzymywali się od alkoholu podczas służby w świątyni. Uwielbienie, jakie występuje w czterech pierwszych imiesłowach (5,19–20), które są zależne od trybu rozkazującego, być „wypełnionym” (5,18), jest podobnie postrzegane jako inspirowane przez czynności kapłańskie i lewickie, ponieważ śpiew był uważany za zajęcie typowe dla urzędu kapłańskiego i wiązał się ze sprawowaniem kultu. To zagadnienie jest ostatecznie omawiane w odniesieniu do Haustafel, który jest również gramatycznie podporządkowany trybowi rozkazującemu w 5,18. W tej scenie Haustafel podkreśla, że w kontekście wczesnochrześcijańskich kościołów domowych zgromadzenie uważano za świętą przestrzeń, w której kościół był świątynią stworzoną z kapłanów napełnionych Duchem i wychwalających Boga. W takim zbiorowym miejscu kultu pijaństwo nie ma prawa bytu.