The differences between the healing stories from Epidaurus and from the Gospels
DOI:
https://doi.org/10.12775/BPTh.2016.008Słowa kluczowe
Epidaur, cuda Jezusa, uzdrowienia, Biblia i hellenizm, tło Nowego Testamentu, EwangelieAbstrakt
Różnice między opisami uzdrowień z Epidauru i z Ewangelii
W Epidaurze, głównym antycznym sanktuarium Asklepiosa, znaleziono ważne inskrypcje z tekstami z IV wieku przed Chr. Oparte były one zasadniczo na tradycjach wcześniejszych na temat uzdrowień. Skłonne są do przesady i mają za cel promowanie sanktuarium. Typowym ich rysem jest inkubacja z wizją i uzdrowieniem, zwykle już we śnie. Uważa się, że zachodzą podobieństwa i różnice między opisami uzdrowień z Epidauru i z Ewangelii. Podobieństwo polega jednak na cechach gatunkowych: są to w obu przypadkach opisy uzdrowień i można je nazwać opisami cudów (aczkolwiek „cud” to pojęcie ogólne przez nas skonstruowane). Podobieństwa szczegółowe między pojedynczymi opowiadaniami są drugorzędne i nieliczne. Pewne problemy zdrowotne w opisach, jak ślepota, są te same, ale jest to okoliczność banalna, gdyż były one częste i trudne do wyleczenia. Nakładanie rąk i dotykanie w opisach ewangelicznych były być może inspirowane przez poglądy greckie, ale nie zachodzą w Epidaurze. Inne rysy są odmienne. Uzdrowienia są inaczej nazywane. Opowiadania mają inną budowę. Opisy z Epidauru pochodzą najczęściej z inskrypcji wotywnych i reliefów (uzupełnionych przez fantazję), opisy ewangeliczne z tradycji ustnej. Opisy z Epidauru skupiają się na chorych, opisy ewangeliczne na uzdrowicielu. Jezus w tych opisach jawi się jako nadzwyczajny człowiek, gdy uzdrowienia z Epidauru miały następować w wyniku teofanii a czasem przy pomocy sakralnych zwierząt, węży i psów. Opisy z Epidauru są najczęściej powiązane z wróżebnymi snami, co nigdy się nie zdarza przy cudach Jezusa. Wizje w Epidauru dotyczą często operacji i leków, nieobecnych w Ewangeliach. Cuda z Ewangelii nie miały kontekstu sakralnego. Opisy z Epidauru były przekazywane w kontekście konkretnego sanktuarium, a opisy z Ewangelii w kontekście wspólnoty. Te opisy cudownych uzdrowień wydają się więc całkiem niepodobne.
Bibliografia
Adinolfi M., Il cieco nato del Vangelo di Giovanni e i ciechi delle stele di Epidauro, in: Atti dell'VIII simposio di Efeso su S. Giovanni apostolo, ed. L. Padovese, Roma 2001, pp. 7–14.
Bednarczyk A., Medycyna i filozofia w starożytności, Warszawa 1999.
Berger K., Hellenistische Gattungen im Neuen Testament, Aufstieg und Niedergang der römischen Welt II.25.2, Berlin 1984, pp. 1031–1432, 1832–1885.
Boring M.E., Berger K., Colpe C., Hellenistic Commentary to the New Testament, Nashville 1995 [an enlarged translation from German].
Bryan S.M., Power in the Pool. The Healing of the Man at Bethesda and Jesus’ Violation of the Sabbath (Jn 5.1–18), Tyndale Bulletin 54(2003), pp. 7–22.
Cangh J. M. Van, Santé et salut dans les miracles d'Épidaure, d'Apollonius de Tyane et du Nouveau Testament, in: Gnosticisme et monde hellénistique, ed. J. Ries et al., Louvain 1982, pp. 78–81.
Clemen C., Religionsgeschichtliche Erklärung des Neuen Testaments, Berlin 1924.
Cotter W., Miracles in Greco-Roman Antiquity, Oxford 1999.
Dillon M.P.J., The Didactic Nature of the Epidaurian Iamata, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik 1994 f. 101, pp. 239–260.
Duprez A., Jésus et les dieux guérisseurs. A propos de Jean, V, Paris 1970.
Edelstein E.J., Edelstein L., Asclepius. A Collection and Interpretation of Testimonies, 2 t., Baltimore 1945; reprint 1998.
Festugière A. J., Types épidauriens de miracles dans la vie de Syméon Stylite le Jeune, Journal of Hellenic Studies 93(1973), pp. 70–73.
Girone M., Ἰάματα : guarigioni miracolose di Asclepio in testi epigrafici, Bari 1998.
Goltz D., Die Rolle des Arzneimittels in antiken und christlichen Wunderheilungen, Sudhoffs Archiv. Zeitschrift für Wissenschaftsgeschichte 50(1966), pp. 392–410.
Guarducci M., Epigrafi sacre pagane e cristiane, Epigrafia greca 4, Roma 1978.
Herzog R., Die Wunderheilungen von Epidauros, Philologus. Supplementband 22/3, Leipzig 1931.
Hiller von Gaertringen F. (ed.), Inscriptiones Epidauri, Inscriptiones Graece, ed. 2, t. 4, fasc. 1, 1929 = IG IV2 1.
LiDonnici L.R., The Epidaurian Miracle Inscriptions. Text, Translation and Commentary, Texts and Translations 36. Graeco-Roman Religion Series 11, Atlanta 1995.
Manuwald B., Frevel C., Wundergeschichten aus dem Asklepios-Heiligtum von Epidauros. Dokumente eines religiösen Kommunikationssystems, in: Kult und Kommunikation. Medien in den Heiligtümern der Antike, ed. C. Frevel, H. von Hesberg, Schriften des Lehr- und Forschungszentrums für die Antiken Kulturen des Mittelmeerraums 4, Wiesbaden 2007, pp. 89–120.
Méndez Dosuna J., L'optatif oblique dans les «Iamata» d'Épidaure, Verbum 23(2001)3, pp. 323–339.
Peek W., Fünf Wundergeschichten aus dem Asklepieion von Epidauros, Abh. der Akad. der Wiss. zu Leipzig 56/3, Berlin 1963.
Peek W., Griechische Weihgedichte aus dem Asklepieion von Epidauros, Wissen¬schaft-liche Zeitschrift / Martin-Luther-Universität Halle-Wittenberg. Gesellschafts- und sprach¬¬wissen¬schaftliche Reihe 11(1962), pp. 1001–1013.
Peek W., Inschriften aus dem Asklepieion von Epidauros, Berlin 1969.
Peek W., Neue Inschriften aus Epidauros, Abh. der Sächsischen Akad. der Wiss. Leipzig Philol.-hist. Kl.; LXIII, 5, Berlin 1972.
Pratsch T., „…erwachte und war geheilt“: Inkubationsdarstellungen in byzantinischen Heiligenviten, Zeitschrift für Antikes und Christentum = Journal of Ancient Christianity 17(2013)1, pp. 68–86.
Prêtre C., Charlier P., Maladies humaines, thérapies divines. Analyse épigraphique et paléopathologique de textes de guérison grecs, Villeneuve d’Ascq 2009.
Rengstorf K.H., Die Anfänge der Auseinandersetzung zwischen Christusglaube und Asklepios¬frömmigkeit, Münster 1953.
Riethmüller J.W., Asklepios. Heiligtümer und Kulte, 2 t., Heidelberg 2005.
Solin H., Inschriftliche Wunderheilungsberichte aus Epidauros, Zeitschrift für Antikes und Christentum = Journal of Ancient Christianity 17(2013)1, pp. 7–50.
Weinreich O., Antike Heilungswunder, Giesen 1909; reprint 1969.
Wikenhauser A., Doppelträume, Biblica 29(1948), 100–111.
Wiśniewski A., Cudowne uzdrowienia w Epidaurze, Olsztyn 1962.
Wojciechowski M., Inskrypcje z Epidauru i inne greckie opisy cudów, Olsztyn 2015, in print.
Wojciechowski M., Wpływy greckie w Biblii, Kraków 2012.
Wolmarans J.L., Asclepius of Epidaurus and Jesus of Nazareth, Acta Patristica et Byzantina 7(1996), pp. 117–127.
Wolter M., Inschriftliche Handlungsberichte und neutestamentliche Wunder¬erzählungen: Überlieferungs und formgeschichtliche Betrachtungen, in: K. Berger i in. (ed.), Studien und Texte zur Formgeschichte, Tübingen 1992, pp. 135–176.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 528
Liczba cytowań: 0