Łódź pomorska. Ostatnie ogniwo łańcucha typologicznego w szkutnictwie Dolnej Wisły
DOI:
https://doi.org/10.12775/BPMH.2019.016Słowa kluczowe
łódź, szkutnictwo, Wisła, rybacy, rybołówstwoAbstrakt
Łódź pomorska to tradycyjny typ łodzi klepkowej i ostatnie ogniwo łańcucha typologicznego szkutnictwa Dolnej Wisły. Obszar jej występowania to odcinek tej rzeki między Drwęcą, a jej ujściem do Bałtyku. Wśród szkutników działających na tym terenie do połowy XX wieku wyróżniał się Ernst Stoyke z Silna. Omawiany łańcuch typologiczny rozpoczynała mazowiecka łódź lejtak. Ogniwo środkowe to kujawska nieszawka. W drugiej połowie XX wieku łódź pomorska była coraz rzadziej używana. Mimo to pozostała ona trwałym elementem szkutnictwa wiślanego.
Bibliografia
Archiwum Muzeum Etnograficznego w Toruniu, sygn. 30–31/76, 20/77, 1–2/78, 23/79.
Archiwum Państwowe w Toruniu
- Gminna Rada Narodowa w Złotorii z lat 1945–1954, Lista Mieszkańców Gromady Silno 1945–1946, sygn. 5, k. 107.
- Rejonowy Urząd Likwidacyjny w Toruniu z lat 1945–1951, sygn, 1087.
Bystroń J., Nazwy i przezwiska polskich grup plemiennych i lokalnych, w: Prace i materiały antropologiczno-archeologiczne i etnograficzne PAU, 4 (1925), s. 95–151.
Chętnik A., Rybołówstwo na Narwi, w: Ziemia, 2 (1911), s. 36–39.
Ciesielska K., Osadnictwo ‘olęderskie’ w Prusach Królewskich i na Kujawach w świetle kontraktów osadniczych, w: Studia i Materiały do Dziejów Wielkopolski i Pomorza, 4 (1958), s. 219–256.
Fischer A., Kaszubi na tle etnografii – studium porównawcze, (1934).
Jagiełło W., Rybołówstwo Borowiaków Tucholskich. Rys etnograficzny, (2008).
Karwicka T., Kultura ludowa ziemi dobrzyńskiej, (1979).
Klim R., Tczewscy rybacy, w: Jantarowe Szlaki, 25, 3 (1982), s. 39–42.
Litwin J., Polskie szkutnictwo ludowe XX wieku, (1995).
Litwin J., Nadwiślańskie szkutnictwo ludowe, w: Nautologia, 26, 3–4 (1992), s. 19–28.
Litwin J., Współczesne szkutnictwo ludowe nad Bugiem, w: Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 31, 2 (1983), s. 187–195.
Lorentz F., Zarys etnografii kaszubskiej, (1934).
Łęga W., Ziemia Chełmińska, (1961).
Marchlewski W., Przyczynek do dziejów osadnictwa olęderskiego w środkowym biegu Wisły w XIX–XX w. (do 1945 r.), w: Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 36, 3 (1988), s. 501–513.
Matakiewicz M., Regulacja Wisły, w: Monografia Wisły, 10 (1920).
Mitzka W., Deutsche Bauerren und Fischerbotte, (1933).
Smolarek P., Szkutnicy z okolic Kazimierza Dolnego i ich łodzie, w: Nautologia, 31, 1 (1996), s. 16–19.
Ślaski B., Słownik rybacko-żeglarski i szkutniczy, (1930).
Ślaski B., Spław i spławnicy na Wiśle, (1916).
Trapszyc A., Rybacy nieszawscy i ich łodzie (Świecie – Grudziądz). Materiały do dziejów tradycyjnego rybołówstwa i szkutnictwa wiślanego w wieku XX, w: Rocznik Muzeum Etnograficznego w Toruniu, 3 (2007), s. 7–22.
Trapszyc A., Rybacy nieszawscy. Studium z dziejów grupy zawodowo-regionalnej w XX wieku, (2017).
Trapszyc A., Badania nad rybołówstwem i zajęciami wodnymi w Muzeum Etnograficznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i w Muzeum Etnograficznym w Toruniu, w: Przeszłość etnologii polskiej w jej teraźniejszości, pod red. Z. Jasiewicz, T. Karwicka, (Prace Komitetu Nauk Etnologicznych PAN 10, 2001), s. 143–157.
Trapszyc A., Szkutnicy z okolic Świecia nad Wisłą i ich łodzie, w: Nautologia, 35, 3–4 (2000), s. 30.
Trapszyc A., Z badań nad ludowym szkutnictwem wiślanym w wieku XX, w: Nautologia, 34, 3–4 (132) (1999), s. 82–83.
Trapszyc A., Warsztat szkutniczy z Silna pod Toruniem. Uwagi do typologii łodzi ludowych używanych na Dolnej Wiśle, w: Rocznik Muzeum Etnograficznego w Toruniu, 2 (1999), s. 53–75.
Zamościński K., Znaczenie zbiorów etnograficznych w muzeach morskich i rzecznych na przykładzie zbiorów łodzi tradycyjnych CMM w Gdańsku, w: Dziedzictwo morskie i rzeczne Polski, pod red. S. Januszewski, (2006), s. 368–380.
Znamierowska-Prüfferowa M., Rybołówstwo w okolicach Druskiennik, (1934).
Znamierowska-Prüfferowa M., Rybołówstwo Jezior Trockich (Rys etnograficzny), (1930).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Autor zgłaszający tekst do publikacji zobowiązany jest do ujawnienia wszystkich autorów uczestniczących w przygotowaniu tekstu oraz (jeśli dotyczy) wskazanie źródeł finansowania publikacji, wkładzie instytucji naukowo-badawczych, stowarzyszeń i innych podmiotów („financial disclosure”). W wypadku tekstów przygotowanych przez dwóch lub wielu Autorów, Autorzy zobowiązani są do przesłania do Redakcji oświadczenia o wkładzie poszczególnych Autorów w powstanie publikacji (z podaniem ich afiliacji oraz wskazaniem Autora/Autorów koncepcji, założeń, metod itp.). Główną odpowiedzialność za tekst ponosi Autor zgłaszający go Redakcji.
Informujemy, że Redakcja Biuletynu Polskiej Misji Historycznej korzysta z programu antyplagiatowego iThenticate, od 2016 roku każdy artykuł jest sprawdzany pod względem oryginalności. Redakcja oświadcza, że wykryte przypadki nierzetelności naukowej będą dokumentowane oraz upubliczniane poprzez powiadomienie odpowiednich podmiotów (instytucje zatrudniające Autorów, instytucje i stowarzyszenia naukowe itp.).
Autorzy/Autorki przesyłając artykuł przez stronę APCz składają oświadczenia dotyczące praw autorskich oraz przygotowania artykułu zgodnie z zasadami etycznymi dla prac naukowych. Oswiadczenie jest także dostępne w formie dokumentu word (oświadczenie).
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 893
Liczba cytowań: 0