Schematy zakwaterowania Korpusu Kadetów. Opracowanie i cyfrowa edycja
DOI:
https://doi.org/10.12775/SG.2021.11Słowa kluczowe
Szkoła Rycerska, schematy, Korpus Kadetów, Warszawa, XVIII w., edycja źródeł, cyfrowa humanistykaAbstrakt
W artykule omówiono zagadnienia dotyczące przestrzeni tzw. koszar kazimierzowskich należących do Szkoły Rycerskiej. Jego celem jest opracowanie cyfrowej edycji Schematów zakwaterowania Korpusu Kadetów (Muzeum Wojska Polskiego, sygn. 7634/c–7636/c). Źródła dają nowe perspektywy w zrozumieniu funkcjonowania i życia codziennego tej instytucji. W edycji wykorzystano narzędzia typowe dla źródeł pisanych (transliteracja, modernizacja, budowa aparatu krytycznego) i za pomocą wektoryzacji uzupełniono aplikację internetową.
Bibliografia
Źródła rękopiśmienne
Jarocki F., Kronika Pałacu Kazimierzowskiego z 34 ostatnich lat: 1812–1846 (Archiwum Państwowe w Warszawie, Teki Korotyńskiego, sygn. IV/41).
Kadeci in 1794 et 1795 (Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, Archiwum Królestwa Polskiego, sygn. 186).
Schematy zakwaterowania Korpusu Kadetów (Archiwum Muzeum Wojska Polskiego, sygn. 7634/c – 7635/c).
Schematy zakwaterowania oficerów, wykładowców, personelu pomocniczego, rozmieszczenia pomieszczeń gospodarczych Korpusu Kadetów (Archiwum Muzeum Wojska Polskiego, sygn. 7636/c).
Druki z epoki i wydawnictwa źródłowe
Bukar S., Pamiętniki z rękopisu po raz pierwszy ogłoszone, Drezno 1871.
Niemcewicz J.U., Pamiętniki czasów moich, t. 1, oprac. J. Dihm, Warszawa 1957.
Opracowania
Chrościcki J., Rottermund A., Atlas architektury Warszawy, Warszawa 1977.
Ciesielski T., Armia koronna w czasach Augusta III, Warszawa 2009.
Doroszewski W., Słownik języka polskiego, t. 1, 4, Warszawa 1958, 1963.
Hentschel W., Die sachsische Baukunst des 18. Jahrhunderts in Polen. Bildband, Berlin 1967.
Jaroszewski T.S., Architektura Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1991.
Kowalski H., Miziołek J., Kronika Pałacu Kazimierzowskiego Feliksa Pawła Jarockiego, Warszawa 2016.
Kraushar A., Pałace: Rzeczypospolitej, Kazimierzowski, Radziwiłłowski i Błękitny. Zarysy historyczno-obyczajowe, Poznań 1925.
Mrozowska K., Szkoła Rycerska Stanisława Augusta Poniatowskiego (1765–1794), Wrocław 1961.
Oficerowie wojska koronnego 1777–1794. Spisy, cz. 4: Formacje Targowicy, Szkolnictwo wojskowe, Varia, Uzupełnienia, J. Gdański i in., Warszawa 2003 (Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1777–1794. Spisy, 1).
Putkowska J., Architektura Warszawy XVII wieku, Warszawa 1991.
Putkowska J., Pałac Kazimierzowski, w: Kultura artystyczna Uniwersytetu Warszawskiego, red. nauk. J. Miziołek, Warszawa 2003.
Putkowska J., Warszawskie rezydencje na przedmieściach i pod miastem w XVI–XVIII wieku, Warszawa 2016.
Sito J., Pöppelmann Carl Friedrich, w: Słownik architektów i budowniczych środowiska warszawskiego XV–XVIII wieku, red. P. Migasiewicz, H. Osiecka-Samsonowicz, J. Sito, Warszawa 2016, s. 367.
Szwankowski E., Warszawa. Rozwój urbanistyczny i architektoniczny, Warszawa 1952.
Tomkiewicz W., Z dziejów polskiego mecenatu artystycznego w wieku XVII, Wrocław 1952 (Źródła do dziejów sztuki polskiej, 4).
Wardzyński M., Rezydencje królewskie Wazów – europejskie inspiracje architektury i rzeźby, w: Świat polskich Wazów. Eseje, red. nauk. J. Żukowski, Z. Hundert, Warszawa 2019, s. 257–273.
Zarębska T., Teren Główny Uniwersytetu Warszawskiego, w: Kultura artystyczna Uniwersytetu Warszawskiego, red. nauk. J. Miziołek, Warszawa 2003, s. 363–372.
Ziółkowska J., Koszary przy Pałacu Kazimierzowskim w Warszawie w XVIIi XVIII-wiecznej ikonografii, „Z Dziejów Kartografii”, 22, 2018, s. 327–338.
Ziółkowska J., Ustanowienie porządku, który w brygadach zachowany być powinien – wprowadzenie i edycja, w: Kajety Korpusu Kadetów Szkoły Rycerskiej, [t. 1], red nauk. E. Wichrowska, A. Wdowik, Warszawa 2016, s. 137–154.
Ziółkowska-Krzywda J., Pałac Kazimierzowski oraz koszary Korpusu Kadetów. Historia, projekty i ich realizacja w świetle nowo odkrytych źródeł archiwalnych, w: Kajety Korpusu Kadetów Szkoły Rycerskiej, t. 2: Ludzie – wartości – kultura materialna, red nauk. E. Wichrowska, A. Wdowik, Warszawa 2019, s. 539–570.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Licencja
Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.
Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Studia Geohistorica” i tym samym potwierdza, że:
- Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
- Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
- Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
- Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
- Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.
Autor/Współautor udziela Instytutowi Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN i Polskiemu Towarzystwu Historycznemu nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Studia Geohistorica”, na następujących polach eksploatacji:
- Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
- Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
- Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
- Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.
Autor/Współautor wyraża zgodę na udzielanie udostępnianie utworu przez Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN i Polskie Towarzystwo Historyczne na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 372
Liczba cytowań: 0