Refleksje o rzeźbie i sztuce w niepublikowanych tekstach Barbary Bieniulis-Strynkiewiczowej.
DOI:
https://doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2018.006Słowa kluczowe
Barbara Bieniulis-Strynkiewicz, rzeźba, Mogielnica, niepublikowane teksty o sztuceAbstrakt
Artykuł poświęcony jest analizie niepublikowanych tekstów Barbary Bieniulis-Strynkiewiczowej, rzeźbiarki, publicystki, wieloletniego pedagoga w Zakładzie Rzeźby UMK w Toruniu oraz współzałożycielki niezwykłego ogrodu rzeźbiarskiego w Mogielnicy. Opracowanie stanowi próbę prześledzenia poglądów artystki na temat zjawisk czytelnych w sztuce ubiegłego stulecia oraz własnych poszukiwań twórczych na polu rzeźby.
Bibliografia
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Antyk wiecznie młody”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1962.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Artysta”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1988.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Awangarda”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1979.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Forma”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1986.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Kamień – materiał rzeźbiarski”. Przegląd Artystyczny nr 3 (1968): 9 – 10.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Kanon, styl, konwencja”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1984.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Konkluzje”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, bez daty.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Konkret i abstrakcja”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1984.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Materia”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1986.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Mogielnica”. Rzeźba Polska 2 (1987): 170-75.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Natura”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1966.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Nie tylko ‘jak’, ale i ‘co’”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1993.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Piękno”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1983.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Powód i cel istnienia rzeźby”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1966.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Przedmiot”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1980.
Bieniulis- Strynkiewiczowa, Barbara. Rzeźba-rysunek, (Warszawa: Zachęta, 1967).
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Talent i świadomość artystyczna”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1987.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Zbytek”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1978.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Znak Porozumienia”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1987.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. Rzeźba Francuska XIX i XX wieku. Gdynia: Czytelnik, 1947.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara.“Wyraz”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1987.
Chudy, Tadeusz. “Ogród rzeźby. Barbara Bienilis – Strynkiewicz”. Barwy 10 (1975): 8.
Derrida, Jacques. “Parergon”. Sztuka i Filozofia 10 (1995): 5-19.
Eco, Umberto. “Interpretation and History,” w Interpretation and Over interpretation, red. Stefan Collini, 23-44. Cambridge: MIT Press, 1992.
Fish, Stanley. “The Anti – Formalist Road”,w Doing What Comes Naturally, 1-36. Durham: Duke University Press, 1989.
Grabowski, Lech. “Rzeźby Barbary Bieniulis – Strynkiewiczowej”. Przegląd Artystyczny 1 (1968): 33-34.
Hirsch, Eric D. Validity in Interpretation. Yale: Yale University Press, 1967.
Ingarden, Roman. “Formy poznawania dzieła literackiego”. Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej 33/1/4 (1936): 163-192.
Jenks, Charles. Architektura postmodernistyczna, tłum. Barbara Gadomska. Warszawa: Arkady, 1987.
Kalaga, Wojciech. Mgławice dyskursu. Podmiot, tekst, interpretacja. Kraków: Universitas, 2001.
Kawenczyński, Edward. “Mogielnica. Franciszek i Barbara Strynkiewicz”. Kultura i Życie 3 (1972): 16-18.
Książek, Tamara. “Mogielnica – Pracownia przestrzeni otwartej”. Rzeźba Polska 2 (1987): 167-69.
Kuc, Monika. “Konkret i abstrakcja. Rzeźby Barbary Bieniulis – Strynkiewicz”. Gazeta Wyborcza [dodatek warszawski], (24.12.1999): 26.
Lyotard, Jean F. “Kondycja postmodernistyczna, tłum. Agnieszka Taborska”. Literatura na świecie 8-9, (1988): 280-300.
Martyniak, Ewa. “Życie i twórczość Barbary Bieniulis-Strynkiewicz w Mogielnickim ogrodzie pracowni.” Praca magisterska Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2004.
Osęka, Andrzej, i Skrodzki, Wojciech. Współczesna rzeźba polska . Warszawa: Arkady, 1977.
Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–1984. Materiały do biografii , red. Sławomir Kalembka, tom II. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1995.
Rorty, Richard. “The Pragmatist’s Progress”, w Interpretation and Over interpretation, red. Stefan Collini, 89-108. Cambridge: MIT Press, 1992.
Skrodzki, Wojciech, Strynkiewicz, Barbara. Pokaz rzeźby i kompozycji plenerowych Franciszka Strynkiewicza i Barbary Bieniulis-Strynkiewicz oraz malarstwo i rysunek Doroty Strynkiewicz, Ogród – Pracownia Mogielnica. Mogielnica: Ogród – Pracownia Mogielnica, 1993.
Strynkiewicz, Franciszek , i Strynkiewicz, Barbara. Barbara Bieniulis-Strynkiewiczowa, Franciszek Strynkiewicz. Praca Rzeźbiarska w terenie. Mogielnica: Ogród – Pracownia Mogielnica, 1963.
Strynkiewicz, Franciszek, Strynkiewicz, Barbara, i Starzyński, Jan. Mogielnica. Natura i Rzeźba. Pracownia doświadczalna Barbary i Franciszka Strynkiewiczów. Mogielnica: Ogród – Pracownia Mogielnica, 1971.
Szahaj, Andrzej. Zniewalająca moc kultury. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2004.
Szańkowski, Maciej. “Barbary Bieniulis myśli o sztuce”, Głos Uczelni 11, nr 27 (2002 ): 201.
Zaręba, Anna. “Barbara Bieniulis-Strynkiewiczowa. Refleksje nad Sztuką”. Praca magisterska, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2012.
“Zamiast wstępu/Instead of introduction”, Rzeźba. Wystawa Pedagogów Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY-ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 4.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 989
Liczba cytowań: 0
