Refleksje o rzeźbie i sztuce w niepublikowanych tekstach Barbary Bieniulis-Strynkiewiczowej.
DOI:
https://doi.org/10.12775/AUNC_ZiK.2018.006Słowa kluczowe
Barbara Bieniulis-Strynkiewicz, rzeźba, Mogielnica, niepublikowane teksty o sztuceAbstrakt
Artykuł poświęcony jest analizie niepublikowanych tekstów Barbary Bieniulis-Strynkiewiczowej, rzeźbiarki, publicystki, wieloletniego pedagoga w Zakładzie Rzeźby UMK w Toruniu oraz współzałożycielki niezwykłego ogrodu rzeźbiarskiego w Mogielnicy. Opracowanie stanowi próbę prześledzenia poglądów artystki na temat zjawisk czytelnych w sztuce ubiegłego stulecia oraz własnych poszukiwań twórczych na polu rzeźby.
Bibliografia
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Antyk wiecznie młody”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1962.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Artysta”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1988.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Awangarda”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1979.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Forma”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1986.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Kamień – materiał rzeźbiarski”. Przegląd Artystyczny nr 3 (1968): 9 – 10.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Kanon, styl, konwencja”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1984.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Konkluzje”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, bez daty.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Konkret i abstrakcja”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1984.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Materia”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1986.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Mogielnica”. Rzeźba Polska 2 (1987): 170-75.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Natura”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1966.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Nie tylko ‘jak’, ale i ‘co’”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1993.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Piękno”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1983.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Powód i cel istnienia rzeźby”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1966.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Przedmiot”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1980.
Bieniulis- Strynkiewiczowa, Barbara. Rzeźba-rysunek, (Warszawa: Zachęta, 1967).
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Talent i świadomość artystyczna”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1987.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Zbytek”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1978.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. “Znak Porozumienia”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1987.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara. Rzeźba Francuska XIX i XX wieku. Gdynia: Czytelnik, 1947.
Bieniulis-Strynkiewiczowa, Barbara.“Wyraz”. Maszynopis w posiadaniu spadkobierców, 1987.
Chudy, Tadeusz. “Ogród rzeźby. Barbara Bienilis – Strynkiewicz”. Barwy 10 (1975): 8.
Derrida, Jacques. “Parergon”. Sztuka i Filozofia 10 (1995): 5-19.
Eco, Umberto. “Interpretation and History,” w Interpretation and Over interpretation, red. Stefan Collini, 23-44. Cambridge: MIT Press, 1992.
Fish, Stanley. “The Anti – Formalist Road”,w Doing What Comes Naturally, 1-36. Durham: Duke University Press, 1989.
Grabowski, Lech. “Rzeźby Barbary Bieniulis – Strynkiewiczowej”. Przegląd Artystyczny 1 (1968): 33-34.
Hirsch, Eric D. Validity in Interpretation. Yale: Yale University Press, 1967.
Ingarden, Roman. “Formy poznawania dzieła literackiego”. Pamiętnik Literacki : czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej 33/1/4 (1936): 163-192.
Jenks, Charles. Architektura postmodernistyczna, tłum. Barbara Gadomska. Warszawa: Arkady, 1987.
Kalaga, Wojciech. Mgławice dyskursu. Podmiot, tekst, interpretacja. Kraków: Universitas, 2001.
Kawenczyński, Edward. “Mogielnica. Franciszek i Barbara Strynkiewicz”. Kultura i Życie 3 (1972): 16-18.
Książek, Tamara. “Mogielnica – Pracownia przestrzeni otwartej”. Rzeźba Polska 2 (1987): 167-69.
Kuc, Monika. “Konkret i abstrakcja. Rzeźby Barbary Bieniulis – Strynkiewicz”. Gazeta Wyborcza [dodatek warszawski], (24.12.1999): 26.
Lyotard, Jean F. “Kondycja postmodernistyczna, tłum. Agnieszka Taborska”. Literatura na świecie 8-9, (1988): 280-300.
Martyniak, Ewa. “Życie i twórczość Barbary Bieniulis-Strynkiewicz w Mogielnickim ogrodzie pracowni.” Praca magisterska Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2004.
Osęka, Andrzej, i Skrodzki, Wojciech. Współczesna rzeźba polska . Warszawa: Arkady, 1977.
Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–1984. Materiały do biografii , red. Sławomir Kalembka, tom II. Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 1995.
Rorty, Richard. “The Pragmatist’s Progress”, w Interpretation and Over interpretation, red. Stefan Collini, 89-108. Cambridge: MIT Press, 1992.
Skrodzki, Wojciech, Strynkiewicz, Barbara. Pokaz rzeźby i kompozycji plenerowych Franciszka Strynkiewicza i Barbary Bieniulis-Strynkiewicz oraz malarstwo i rysunek Doroty Strynkiewicz, Ogród – Pracownia Mogielnica. Mogielnica: Ogród – Pracownia Mogielnica, 1993.
Strynkiewicz, Franciszek , i Strynkiewicz, Barbara. Barbara Bieniulis-Strynkiewiczowa, Franciszek Strynkiewicz. Praca Rzeźbiarska w terenie. Mogielnica: Ogród – Pracownia Mogielnica, 1963.
Strynkiewicz, Franciszek, Strynkiewicz, Barbara, i Starzyński, Jan. Mogielnica. Natura i Rzeźba. Pracownia doświadczalna Barbary i Franciszka Strynkiewiczów. Mogielnica: Ogród – Pracownia Mogielnica, 1971.
Szahaj, Andrzej. Zniewalająca moc kultury. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2004.
Szańkowski, Maciej. “Barbary Bieniulis myśli o sztuce”, Głos Uczelni 11, nr 27 (2002 ): 201.
Zaręba, Anna. “Barbara Bieniulis-Strynkiewiczowa. Refleksje nad Sztuką”. Praca magisterska, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, 2012.
“Zamiast wstępu/Instead of introduction”, Rzeźba. Wystawa Pedagogów Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
CC BY ND 4.0. Posiadaczem prawa autorskiego (Licencjodawcą) jest Autor, który na mocy umowy licencyjnej udziela nieodpłatnie prawa do eksploatacji dzieła na polach wskazanych w umowie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji niewyłącznej na korzystanie z Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego w następujących polach eksploatacji: a) utrwalanie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; b) reprodukowanie (zwielokrotnienie) Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego drukiem i techniką cyfrową (e-book, audiobook); c) wprowadzania do obrotu egzemplarzy zwielokrotnionego Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego; d) wprowadzenie Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego do pamięci komputera; e) rozpowszechnianie utworu w wersji elektronicznej w formule open access na licencji Creative Commons (CC BY-ND 3.0) poprzez platformę cyfrową Wydawnictwa Naukowego UMK oraz repozytorium UMK.
- Korzystanie przez Licencjobiorcę z utrwalonego Utworu ww. polach nie jest ograniczone czasowo ilościowo i terytorialnie.
- Licencjodawca udziela Licencjobiorcy licencji do Utworu/przedmiotu prawa pokrewnego nieodpłatnie na czas nieokreślony
PEŁEN TEKST UMOWY LICENCYJNEJ >>
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 884
Liczba cytowań: 0
