Problem identyfikacji struktury danych przestrzennych
DOI:
https://doi.org/10.12775/AUNC_ECON.2010.006Słowa kluczowe
wewnętrzna struktura danych przestrzennych, trend przestrzenny, autokorelacja przestrzennaAbstrakt
Tematem artykułu będzie zagadnienie prawidłowej identyfikacji struktury danych przestrzennych oraz ukazanie, jak pominięcie ważnego składnika struktury danych może prowadzić do błędnych wniosków i interpretacji. Rozpatrzony zostanie wpływ nieuwzględnienia autokorelacji przestrzennej na jakość prowadzonych badań. Dodatkowym celem artykułu jest podniesienie świadomości badacza o potencjalnych niebezpieczeństwach w trakcie realizacji analiz związanych z tematyką przestrzenną, które to następnie stają się podstawą procesu podejmowania decyzji.
Bibliografia
Bivand R. (1981), Modelowanie geograficznych układów czasoprzestrzennych, PWN, Warszawa–Poznań.
Cliff A., Ord J. K. (1981), Spatial process: Models and Applications, Pion, London.
Czyż T. (1978), Metody generalizacji układów przestrzennych, PWN, Warszawa–Poznań.
Kopczewska K. (2006), Ekonometria i statystyka przestrzenna z wykorzystaniem programu R CRAN, Wydawnictwo CeDeWu, Warszawa.
Moran P. (1948), The interpretation of statistical map, „Journal of the Royal Statistical Society, Series B”, 10, 243–251.
Szulc E. (2007), Ekonometryczna analiza wielowymiarowych procesów gospodarczych, Wydawnictwo UMK, Toruń.
Zeliaś A. (red.) (1991), Ekonometria przestrzenna, Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Autorzy, których teksty zostaną przyjęte do publikacji, po uzyskaniu pozytywnych recenzji wydawniczych oraz zaakceptowaniu do publikacji przez Komitet Redakcyjny, podpisują umowę licencyjną.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 591
Liczba cytowań: 0
