Dokumentacja kultury a cyfrowe zasoby archiwalne. Przypadek Polskiej Bibliografii Literackiej (PBL) i Archiwum Telewizji Polskiej

Abstrakt

Artykuł stanowi studium przypadku współpracy między naukową pracownią dokumentacyjno-bibliograficzną – Pracownią Bibliografii Bieżącej Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, twórczynią Polskiej Bibliografii Literackiej – a Archiwum Telewizji Polskiej. Współpraca zainicjowana przez PBB miała na celu pozyskanie, w formie cyfrowej, metadanych zasobów archiwalnych TVP, które posłużyć miały do wzbogacenia zasobu danych PBL. Przypadek opisano w sposób wieloaspektowy: I) określono merytoryczny kontekst współpracy z perspektywy, tj. potrzeby informacyjne PBL na tle dotychczasowego zakresu dokumentacji telewizyjnej recepcji literatury oraz na tle przemian źródeł informacji (zanikają źródła drukowane, pojawiają się możliwości przetwarzania źródeł cyfrowych); II) opisano proces nawiązywania współpracy z Archiwum, w szczególności problem wykorzystania metadanych archiwalnej bazy danych do celów dokumentacji nie tyle danej jednostki archiwalnej, co raczej abstrakcyjnie pojmowanego zjawiska kulturalnego (audycji, programu telewizyjnego etc.); III) zaprezentowano analizę technicznych problemów związanych z przetwarzaniem danych (będących pokłosiem współpracy instytucji posiadających własne modele danych i to tworzone w innych celach); IV) zaproponowano wnioski z przedstawionego studium przypadku: a) dotyczące formalnej strony współpracy w zakresie wykorzystywania metadanych instytucji dziedzictwa (kontekst standardów metadanych, różnych tradycji ich powstawania oraz współczesnych instytucjonalnych celów zarządzania metadanymi); b) dotyczące szerszego („miękkiego”) problemu „rozumienia danych” (data literacy) w instytucjach nauki i kultury.