Kamp – kicz
DOI:
https://doi.org/10.12775/RF.2018.018Słowa kluczowe
kamp, kicz, postawa, konwencja, sztukaAbstrakt
Celem artykułu jest opisanie i porównanie znaczeń dwóch pojęć ściśle związanych z sztuką nowożytną oraz współczesną. Kamp to styl estetyczny i szczególnego rodzaju wrażliwość, kicz zwykle łączymy z wartością estetyczną. Amerykańska myślicielka Susan Sontag w przełożonym przez Wandę Werstenstein eseju pt. „Notatki o kampie” spostrzega i przekonuje, że kamp jest postawą, sposobem wyrazu artystycznego. W odniesieniu do artykułów Pawła Beylina oraz Hermana Brocha chciałbym przekonać czytelnika, że kategoria kiczu bliższa jest samej pracy artystycznej (wytwórczości) niż ironicznej postawie, tak charakterystycznej dla stylu kampowego. Obie kategorie mają jednak wiele punktów wspólnych, o których moim zdaniem warto żywo dyskutować.
Bibliografia
Banach A., O kiczu, Wydawnictwo literackie, Kraków 1968.
Baylin P., Kicze jako zjawisko estetyczne, w: idem, Autentyczność i kicze, PIW, Warszawa 1975.
Booth M., Campe-toi. O genezie i definicjach kampu, przeł. M. Telicki, w: Kamp. Antologia przekładów, red. P. Czapliński, A. Mizerka, Wydawnictwo UNIVERSITAS, Kraków 2012.
Broch H., Kilka uwag o kiczu, w: idem, Kilka uwag o kiczu i inne eseje, Warszawa 1998.
Gołębiewska M., Kamp jako postawa estetyczna – o postmodernistycznych uwikłaniach, „Sztuka i Filozofia” 1999, z. 17.
Moles A., Kicz, czyli sztuka szczęścia. Studium o psychologii kiczu, przeł. A. Szczepańska, E. Wende, PIW, Warszawa 1978.
Sontag S., Notatki o kampie, przeł. W. Wartenstein, „Literatura na Świecie” 1979, nr 9 (101).
Szkurłat A., Secesja. Przewodnik dla kolekcjonerów, Wydawnctwo Arkady, Warszawa 2012.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 754
Liczba cytowań: 0