„Bogurodzica” i aktorzy interpretacji: edytorzy oraz edycje
DOI:
https://doi.org/10.12775/SE.2022.00015Słowa kluczowe
Bogurodzica, średniowiecze, interpretacja, edytor, edycjaAbstrakt
Publikacja intencjonalnie jest bądź przynajmniej powinna stać się dopełnieniem innej, mianowicie Pawła Bohuszewicza Aktorów interpretacji („Teksty Drugie” 2021, nr 2, s. 101–117). Pierwszoplanowa w tamtym tekście archaiczna część Bogurodzicy szczególnie wyraziście unaocznia, że ważni aktorzy interpretacji to także edytorzy oraz edycje. „Pieśń ojców” jest tekstem wyjątkowym w tym, że dowodzi, jak koniecznym punktem wyjścia literaturoznawczych działań pozostają przyjmowane wybory edycji.
Bibliografia
Bogurodzica, 1962, oprac. J. Woronczak, wstęp językoznawczy E. Ostrowska, oprac. muzykologiczne H. Feight, Wrocław.
Bohuszewicz P., 2021, Aktorzy interpretacji, „Teksty Drugie”, nr 2.
Chachulski T., 2019, Edytorstwo naukowe jako historia literatury, w: idem, Edytorstwo naukowe jako historia literatury i inne studia o poezji XVIII wieku, Warszawa.
Chrestomatia staropolska. Teksty do roku 1543, 1984, oprac. W. Wydra i W. R. Rzepka, red. nauk. W. Kuraszkiewicz, Wrocław.
Czyż A., 2019, „Bogu rodzicy” aluzje biblijne. Cudze słowo arcypieśni, w: idem, Rojny i gwarny blask kultury. Literacka „varietas” i historyczne „multum” tekstów, Siedlce.
Dąbrówka A., 2005, Średniowiecze. Korzenie, Warszawa.
Dłuska M., 1978, Studia z historii i teorii wersyfikacji polskiej, t. 1, Warszawa.
Grześkowiak R., 2003, Barokowy tekst i jego twórcy. Studia o edycji i atrybucji poezji „wieku rękopisów”, Gdańsk.
Grześkowiak R., 2016, O dupie Maryni. Rozwiązywanie „Gadki” Jana Kochanowskiego, „Odrodzenie i Reformacja w Polsce”, nr 60.
Karpiński A., 2003, Tekst staropolski. Studia i szkice o literaturze dawnej w rękopisach, „Studia Staropolskie. Series Nova”, t. 8 (64), Warszawa.
Komentarz edytorski, 2001, w: M. Sęp Szarzyński, Poezje zebrane, wydali R. Grześkowiak i A. Karpiński przy współpracy K. Mrowcewicza, Warszawa.
Krzyżanowski J., 1966, Historia literatury polskiej. Alegoryzm – preromantyzm, Warszawa.
Krzyżanowski J., 1970, Dzieje literatury polskiej, Warszawa.
Kwiatkowski S., 2006, Śpiewy grunwaldzkie. Dlaczego rycerstwo Władysława Jagiełły miałoby śpiewać „Bogurodzicę” podczas kampanii w Prusach w 1410 roku?, „Przegląd Zachodniopomorski”, t. 21 (50), z. 4.
Malicki J., 2021, Bogurodzica. Rozwiązywanie nierozwiązywalnego, Katowice.
Michałowska T., 1995, Średniowiecze, Warszawa.
Obremski K., 2016, Część archaiczna pieśni ojczystej: „wyrafinowany artyzm” a majuskuły jako znaki delimitacji wiersza (źródło „versus” imitacyjne konstrukcje), „Litteraria Copernicana”, nr 3 (19): Konstruktywizm w literaturoznawstwie, pod red. P. Bohuszewicza i M. Cyzman.
Obremski K., 2021, Czy faktycznie pod Grunwaldem śpiewano „Bogurodzicę”?, „Praca Polonistyczne”, nr 76 (2021).
Ostrowska E., 1967, „Bogurodzica”, w: eadem, O artyzmie polskich średniowiecznych zabytków językowych („Bogurodzica”, „Kazania świętokrzyskie”, „Posłuchajcie, bracia miła”), „Zeszyty Naukowe UJ”, nr 154.
Sławiński J., 2006, O problemach „sztuki interpretacji”, w: Miejsce interpretacji, Gdańsk,.
Szahaj A., 2014, Sławiński o interpretacji. Analiza krytyczna, w: O interpretacji, Kraków.
http://staropolska.pl/sredniowiecze/poezja_religijna/bogurodzica/bogurodzica.html (dostęp: 12.07.2016).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Krzysztof Obremski
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 421
Liczba cytowań: 0
