Problemy młodzieży w świetle uwarunkowań wychowawczych. Objawy fizjologiczne jako pochodna zaburzeń więzi i tendencji do zachowań autoagresywnych

Abstrakt

Konceptualizacja w psychoterapii poznawczo behawioralne opisuje i wyjaśnia zgłoszone przez pacjenta problemy. Pacjent przychodzi z określonymi przekonaniami o świecie, innych ludziach i samym sobie. Zrozumienie konstruktu psychologicznego pacjenta, jego zbioru przekonań wymaga zapoznania się z oddziaływaniami środowiskowymi pacjenta w okresie wczesnego dzieciństwa. Pierwsze 10 lat życia młodego człowieka odciska się dość mocno na późniejszym kształtowaniu się osobowości i przyjmowaniu określonych ról społecznych. Pacjent kiedy dociera do swoich korzeni, zaczyna konfrontować się ze zdarzeniami z przeszłości, próbuje je przepracować mentalnie, aby potem bez obciążenia psychicznego realizować swoje cele życiowe. Kluczowym etapem jest budowanie więzi rodzic – dziecko, oraz nabytych doświadczeń. Artykuł odnosić się będzie do stylów przywiązania u młodych osób i problemów na jakie może natrafić w związku z nieadekwatnymi formami wychowania w rodzinie. Niniejsza praca ma charakter poglądowy. Odnosić będzie się do Teorii przywiązania Bowlby’ego i badań nad przywiązaniem Mary Ainswort. Poruszona zostanie problematyka samookaleczeń w oparciu o najnowsze dane zawarte w klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego.