Dessiné et gravé… Francuskie drzeworyty w polskich tygodnikach ilustrowanych XIX w. na przykładzie tygodnika „Wędrowiec” (część II)

Abstrakt

W artykule zaprezentowano przykładowe ilustracje drzeworytowe siedmiu artystów francuskich, zamieszczane w warszawskim tygodniku „Wędrowiec” w drugiej połowie XIX w.: Emile’a Bayarda, Antoine’a V. Bertranda, Henriego P. Blancharda, Adolphe’a Gusmana, Henriego T. Hildibranda, Julesa Huyota, Adolphe’a-Francoisa Pannemakera, Edouarda Riou. W analizie formalnej drzeworytów wzięto pod uwagę tytuły i autorstwo, wymiary oraz umiejscowienie odbitek na stronie pisma oraz funkcję, tematykę i motywy obrazów. Analiza artystyczna objęła kompozycję przedstawianych scen i jej składowe czyli pierwszy plan oraz tło (dalsze plany), a także dynamikę obrazu, szczegóły np. twarzy czy detali architektonicznych, ogólny klimat ilustracji, technikę wykonania i wiążący się z nią styl. W refleksji dotyczącej wartości artystycznych drzeworytów wykorzystano ustalenia Heinricha Wöllfina dotyczące stylu w sztuce, ikonograficzno-ikonologiczną metodę badania dzieła sztuki Erwina Panofsky’ego oraz elementy teorii obrazu Romana Ingardena.