Magic in Minority Culture: The Use of Magical Strategies in Religious Communities in Podlasie

Abstrakt

W niniejszym artykule przeanalizowano powszechne przekonanie, że mniejszości częściej angażują się w praktyki magiczne niż grupy stanowiące większość populacji. Rozważono potencjalne przyczyny postrzegania mniejszości jako bardziej zaangażowanych w magię, w tym rolę zachowania tradycji w utrzymaniu tożsamości oraz proces „inności” stosowany przez grupy większościowe. Skupiając się na mniejszości prawosławnej w Polsce, badanie analizuje, czy przynależność do mniejszości religijnej sama w sobie wiąże się z większą wiarą w magię i jej praktykowaniem. Badanie zostało przeprowadzone w regionie, w którym społeczności katolicka i prawosławna żyją obok siebie w podobnych warunkach, co pozwoliło na bezpośrednie porównanie i wykluczenie innych zmiennych, takich jak warunki życia czy struktura wiekowa. Metoda badawcza polegała na zadawaniu członkom obu społeczności pytań dotyczących ich strategii radzenia sobie z konkretnymi problemami medycznymi i społecznymi w życiu codziennym. Wbrew powszechnym stereotypom wyniki badania wskazują, że tożsamość religijna nie jest czynnikiem prognostycznym skłonności do proponowania rozwiązań opartych na praktykach magicznych. Sugeruje to, że o ile mogą istnieć rzeczywiste różnice w praktykach magicznych mniejszości, to mogą one wynikać z warunków życia tych mniejszości.