OSOBA LUDZKA W BIZNESIE I NOWOCZESNEJ SPÓŁDZIELCZOŚCI

Apstrakt

Osoba ludzka jest podmiotem i celem wszystkich instytucji społecznych, ponieważ każda osoba jest obrazem Boga (Rdz 1,27). Encyklika Rerum novarum Leona XIII, jako obrona niezbywalnej godności pracowników, wzmocniła zaangażowanie Kościoła w ożywienie chrześcijańskiego życia społecznego, co przejawiało się w narodzinach i konsolidacji licznych inicjatyw: grup i ośrodków studiów społecznych, stowarzyszeń i organizacji pracowniczych, związków zawodowych, spółdzielni, banków wiejskich, grup ubezpieczeniowych i organizacji pomocowych. Zgodnie z encykliką Laborem exercens Jana Pawła II, która wzmacnia personalistyczną wizję charakteryzującą poprzednie dokumenty społeczne, praca jest „istotnym kluczem” do całej kwestii społecznej i jest warunkiem rozwoju gospodarczego oraz rozwoju kulturalnego, a także moralnego osób, rodziny, społeczeństwa i całego rodzaju ludzkiego. Znaczący przykład w tym względzie można znaleźć w działalności tzw. przedsiębiorstw spółdzielczych (Hrubieszów), małych i średnich spółdzielni, przedsiębiorstw handlowych z wyrobami rękodzielniczymi i rodzinnych przedsiębiorstw rolniczych. Gospodarka i finanse nie istnieją dla siebie, są tylko instrumentem lub środkiem. Ich jedynym celem jest osoba ludzka i jej pełny rozwój oraz godne spełnienie.