PROBLEMATYKA RELIKWII W AKTACH SOBORU NICEJSKIEGO II

Abstract

Artykuł przedstawia problematykę relikwii, wyłaniającą się z akt Soboru Nicejskiego II, który jako pierwszy sobór w historii Kościoła podjął kwestię kultu relikwii. Składa się z czterech części: w pierwszej przedstawiono terminologię grecką na oznaczenie różnego rodzaju relikwii, w drugiej ukazano argumenty za ich kultem, w trzeciej zaprezentowano sens oddawania czci relikwiom, a w czwartej – różne formy ich kultu. Przeprowadzone analizy pozwalają sformułować następujące wnioski: 1. W aktach soborowych pojawia się kult nie tylko kości, krwi czy prochów świętych, ale także części ich ubrań, a nawet trumien; 2. Brak jest wzmianek o prywatnym kulcie relikwii, a dominują perspektywy liturgiczna i wspólnotowa; 3. Cześć dla relikwii nie ma charakteru autonomicznego, ale pozostaje w ścisłym związku z kultem Boga, który nie tylko czyni cuda za ich pośrednictwem, ale i jest czczony wtedy, gdy oddaje się cześć relikwiom.