CZY PRZESZKODA IMPOTENCJI GODZI W PRAWA CZŁOWIEKA?

Abstract

Artykuł omawia kanon 1084 KPK, który uznaje niezdolność do odbycia stosunku seksualnego (impotencję) za przeszkodę małżeńską, skutkującą nieważnością małżeństwa. Rozróżnia się impotencję absolutną (niezdolność z każdym kontrahentem) i względną (z konkretnym kontrahentem), które muszą istnieć przed zawarciem małżeństwa. Poruszono ius connubii, fundamentalne prawo do zawarcia małżeństwa, gwarantowane przez prawo kanoniczne oraz akty międzynarodowe, jak Powszechna Deklaracja Praw Człowieka. Prawo Kościoła opiera się na zasadach prawa naturalnego i ścisłej interpretacji ograniczeń małżeńskich, traktując impotencję jako ochronę integralności małżeństwa oraz jego celów (bonum coniugum et bonum prolis). Choć przeszkoda ta ogranicza prawo do małżeństwa, nie jest sprzeczna z prawami człowieka, lecz podkreśla komplementarność duchową i fizyczną małżonków. Kościół, opierając się na tradycyjnych wartościach, kontrastuje z nowoczesnymi systemami prawnymi, które redefiniują pojęcie małżeństwa.