Grecy, Witkacy i Czysta Forma w literaturze

Abstrakt

Tekst jest próbą odczytania twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza z perspektywy starożytnika. Na pierwszy rzut oka twórczość Witkacego niewiele oferuje badaczowi starożytności. Kontekst twórczości artystycznej Witkacego tworzą nurty malarskie i teatralne przełomu XIX i XX wieku. Tymczasem swoją filozofię artysta rozwijał w dyskusji ze współczesnymi mu nurtami fizykalizmu, fenomenologii i filozofii języka. Trudno też określić, na ile znał języki i teksty starożytne, na które powołuje się sporadycznie. Niemniej przy uważnej lekturze pism Witkacego okazuje się, że łączyło go z tradycją klasyczną więcej, niż mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać. W tekście analizuję związki twórczości literackiej i filozoficznej Witkacego ze starożytnością grecką. Rozpatruję wpływ teatru greckiego na koncepcję teatru formistycznego, a następnie porównuję krytykę niebędącej dziełem sztuki powieści u Witkacego z funkcją utworów literackich w Grecji klasycznej oraz ich krytyką, w szczególności ze strony Platona.