David Hume and the Naturalness of Religion

Abstrakt

David Hume i naturalność religii

Artykuł poświęcony jest naturalizmowi Hume’a rozpatrywanemu zarówno na płaszczyźnie empirycznej, jak i metodologicznej. Jeśli uznamy, że poczynione przez Hume’a rozróżnienie pomiędzy tym, co naturalne i tym, co sztuczne nie ma charakteru absolutnego, dostrzeżemy, że religia jest naturalna w obu powyższych znaczeniach. Po pierwsze, pojawia się ona na bazie naturalnych instynktów oraz naturalnej ciekawości i o ile zawarta w niej spekulatywna metafizyka zniekształca owe uczucia, tak czy inaczej podstawowy mechanizm religii można do nich sprowadzić. Po drugie, co jest o wiele ważniejsze, ponieważ sceptyczna Hume’owska epistemologia ma tendencję do redukcji naleciałości metafizyki, to, co zostaje z religii, ma charakter całkowicie doczesny i jako takie może być przedmiotem nauk szczegółowych dokładnie tak samo, jak świat fizyczny może  być przedmiotem filozofii naturalnej.