Pejorativisation of Solitude. A Narratological Deception?
DOI:
https://doi.org/10.12775/RF.2023.036Słowa kluczowe
solitude, loneliness, pejorativisation, Friedrich Nietzsche, Barbara Taylor, Thomas Hobbes, Michael Oakeshott, individual manquéAbstrakt
In this paper I address the problem of the pejorativisation of solitude in philosophical discourse. By the pejorativisation of solitude I mean giving it a negative meaning. I show that the tendency to the pejorativisation of solitude in philosophy was initiated by Aristotle. He saw solitude as contrary to human nature. This nature is supposed to determine people to form organised communities with others. Only through them the individual is able to survive and thrive. In solitude, one quickly learns how inautarkic is and suffers because of it. Thomas Hobbes was one of the first philosophers to challenge Aristotle’s approach. He argued that man strives for community with others not as a result of a supposedly social nature, but because as a child one is dependent and helpless, and as an adult one expects benefits or honours from others. My thesis is that the pejorativisation of solitude is responsible for its negative stereotyping, the formation of prejudices against it and the learned helplessness syndrome, which makes us vulnerable to solitude.
Bibliografia
Abramowiczowna Zofia red. 1960. Słownik Grecko-Polski, t. 2: E–K. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Ardrey Robert. 1970. The Social Contract. A Personal Inquiry into the Evolutionary Sources of Order and Disorder. New York: Atheneum.
Αριστοτέλης. 1993. Άπαντα, Vol. 1, Πολιτικά. Αθήνα: Κάκτος.
Aronson, Elliot Aronson Joshua. 2008. The Social Animal, 10th ed., New York: Worth Publishers.
Berdyszak Marcin. 2016. “Sztuczny instynkt kultury”. Zeszyty Naukowe Centrum Badań im. Edyty Stein – Fenomen Wieczności 15: 311–316.
Boinska Julia, Obrebska Monika. 2023. “Psychologiczne uwarunkowania przywiązania do miejsca: zaufanie społeczne, styl przywiązania i lęk. Badanie longitudinalne w okresie pandemii Covid-19”, Człowiek i Społeczeństwo 54: 99–112.
Bowlby John. 1971. Attachment and Loss, t. 1: Attachment (Harmondsworth, Middlesex: Penguin Books.
Dolinski Dariusz. 2002. “Wpływ społeczny a jakość życia”. Psychologia Jakości Życia 1: 35–52.
Donne John. 1923. Devotions upon Emergent Occasions. Cambridge: The University Press.
Dooley Mark. 2015. Moral Matters A Philosophy of Homecoming. London–New York: Bloomsbury Academic.
Eibl-Eibesfeldt Irenäus. 2017. Love and Hate. The Natural History of Behavior Patterns, przeł. Geoffrey Strachan. London–New York: Routledge.
Enenkel Karl A. E. 2018. „Petrarch’s Constructions of the Sacred Solitary Place in De vita solitaria and Other Writings”. In: Solitudo: Spaces, Places, and Times of Solitude in Late Medieval and Early Modern Cultures, eds. Karl A.E. Enenkel and Christine Göttler, 29–80 Leiden–Boston: Brill, 2018.
Enenkel Karl A. E. 2018. „Sacra solitudo. Petrarch’s Authorship and the Locus Sacer”. In: Petrarch and Boccaccio. The Unity of Knowledge in the Pre-modern World, eds. Igor Candido, 52–64. Walter de Gruyter GmbH, Berlin–Boston.
Feys Robert. 1955. “Un exposé de la philosophie de Gabriel Marcel”. Revue Philosophique de Louvain, Troisième série, Vol. 53, No. 37: 73–85.
Fromm Erich. 1956. The Art. Of Loving. An Enquiry into the Nature of Love. New York: Harper & Brothers.
Gorzkowski Albert. 2004. „Słodycz pożądanej samotności. Petrarca w świetle własnych listów”. In: Francesco Petrarca, O niewiedzy własnej i innych. Listy wybrane, red. Włodzimierz Olszaniec, Albert Gorzkowski, Piotr Salwa. Gdańsk: Wydawnictwo Słowo/Obraz Terytoria.
Hobbes Thomas. 1949. De Cive or the Citizen. New York: Appleton-Century-Crofts Incorporated.
Hobbes Thomas. 1956. Elementy filozofii, Vol. 2, transl. Czeslaw Znamierowski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Hobbes Thomas. 1929. Leviathan, or the Matter, Forme & Power of a Common-Wealth Ecclesiasticall and Civill. Oxford: The University Press (reprint from 1651).
Illouz Eva. 2012. Why Love Hurts. A Sociologial Explanation. Cambridge–Malden: Polity Press.
Jaeger Werner. 1946. Paideia: the Ideals of Greek Culture, transl. Gilbert Highet, Vol. 1, 3rd ed. Oxford: Basil Blackwell.
Kofta Mirosław, Szustrowa Teresa eds. 2001. Złudzenia, które pozwalają żyć. Szkice ze społecznej psychologii osobowości, 2nd ed. amended and expanded. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kornaszewska-Polak Monika. 2015. “Przywiązanie i osamotnienie w bliskich relacjach”. Roczniki Pedagogiczne 7 (3): 25–43.
Krasnodebski Mikołaj. 2022. “Klasyczna paideia jako integralna uprawa człowieka”. Edukacja 4(163): 31–39.
Kuczynska Alicja. 1998. Sposób na bliski związek. Zachowania wiążące w procesie kształtowania się i utrzymania więzi w bliskich związkach. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
Kuczynska Alicja. 2001. “Styl przywiązania a zachowania wiążące”. Czasopismo Psychologiczne 7 (1): 7–15.
Lazowski Jan. 2013. “Krótka historia pojęcia „instynkt””, Sztuka Leczenia 3–4: 25–32.
Maj Krzysztof. 2014. „Profesor Kępiński wobec depresji”. In: Przeciw melancholii. W 40. Rocznicę wydania „Melancholii” Antoniego Kępińskiego – perspektywy Fides i Ratio, eds. Agnieszka Hennel-Brzozowska, Stanisław Jaromi OFMConv., 21–36. Kraków: Polska Akademia Umiejętności.
Malcolm Noel. 2012. „Oakeshott and Hobbes”. In: A Companion to Michael Oakeshott, eds. Paul Franco, Leslie Marsh, 217–231. Pennsylvania: The Pennsylvania State University Press.
McGraw John G. 1995. “Loneliness, its Nature and Forms: an Existential Perspective”, Man and World 28: 43–64.
McGraw John G. 1995. “Samotność: głód bliskości/sensu”, Zdrowie Psychiczne nr 1–2, Warszawa: 58–65.
McGraw John G. 2000. Samotność. Studium psychologiczne i filozoficzne, transl. Andrzej Hankała. Warszawa: Polskie Towarzystwo Higieny Psychicznej.
Nietzsche Friedrich. 1912. The Down of Day, transl. Johanna Volz. London–Leipsic: T. Fischer Unwin.
Nietzsche Friedrich. 2005. „The Wanderer and His Shadow”. In: Friedrich Nietzsche, Human, All Too Human, transl. Reginald John Hollingdale, 301–395. Cambridge: Cambridge University Press.
Norris Andrew. 2017. “Michael Oakeshott and the Postulates of Individuality”, Political Theory 45 (6): 824–852.
Oakeshott Michael. 1975. Hobbes on Civil Association. Indianapolis: Liberty Fund.
Oakeshott Michael. 1993. Morality and Politics in Modern Europe, ed. Shirley Letwin. London: Yale University.
Oakeshott Michael. 1990. On Human Conduct. Oxford: Clarendon.
Oakeshott Michael. 2017. „The Masses in Representative Democracy”. In: American Conservative Thought in the Twentieth Century, ed. William F. Buckley Jr., 103–123. London – New York: Routledge.
Pawlowski Kazimierz. 2007. Lathe biosas. Żyj w ukryciu. Filozoficzne posłannictwo Epikura z Samos. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Petrarka Franciszek. 1982. „De vita solitaria”. In: Franciszek Petrarka, Wybór pism, Selection, introduction and comments: Kalikst Morawski, transl. Felicjan M. Faleński, Jalu Kurek, 323–324. Wrocław–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Plichta Piotr. 2015. Doctoral thesis “Wygasłe kody językowe w rosyjskim przekładzie Devotions upon Emergent Occasions Johna Donne’a”, written under the supervision of Prof. Dr. habil. Piotr Fast at the Faculty of Philology of the University of Silesia, Katowice.
Shapin Steven. 1990. »“The Mind Is Its Own Place”: Science and Solitude in Seventeenth-Century England«. Science in Context 4, 1: 191–218.
Taylor Barbara. 2020. “Philosophical Solitude: David Hume versus Jean-Jacques Rousseau”, History Workshop Journal 89: 1–21, https://doi.org/10.1093/hwj/dbz048.
Tregenza Ian. 2003. Michael Oakeshott on Hobbes. A Study in the Renewal of the Philosophical Ideas. Charlottesville: Imprint Academic.
Wojciszke Bogdan. 2004. Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe “Scholar”.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Piotr Domeracki
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 105
Liczba cytowań: 0
