Filozofia starożytnej Grecji w twórczości Władysława Tatarkiewicza do roku 1947 – zarys
DOI:
https://doi.org/10.12775/RF.2021.027Słowa kluczowe
Władysław Tatarkiewicz, historia filozofii starożytnej, recepcja filozofii greckiej, filozofia polskaAbstrakt
Władysław Tatarkiewicz to polski uczony, historyk filozofii i filozof, który od początku swojej drogi naukowej, aż do jej końca, badał filozofię starożytnych Greków. Jego twórczość historycznofilozoficzna pozwala wnioskować, że uznawał on filozofię starożytną za fundament filozofii europejskiej, w czym – jak się wydaje – nie ma nic zaskakującego. Z kolei jego oryginalna twórczość filozoficzna świadczy o tym, że dociekania starożytnych Greków były dla niego szczególnie inspirujące. Celem artykułu jest szkicowe przedstawienie tych prac Tatarkiewicza sprzed 1947 roku, w których wątek filozofii greckiej został przez niego podjęty jako przedmiot badań historycznofilozoficznych lub jako źródło refleksji filozoficznej. Analiza twórczości zogniskowana na wątku filozofii greckiej została umieszczona w kontekście dotychczasowych badań nad metodologią Tatarkiewicza, co pozwoliło udzielić wstępną odpowiedź na pytanie o znaczenie antycznej filozofii greckiej dla jego rozwoju filozoficznego.
Bibliografia
Białostocki Jan. 1976. „Władysław Tatarkiewicz jako historyk sztuki”. Studia Filozoficzne” 125, 4: 27–33.
Chlewicki Maciej. 2011. „Stulecie «Sporu o Platona»”. Filo-Sofija 13–14, 2–3: 559–571.
Cohen Herman. 2005. „Recenzja H. Cohena dysertacji W. Tatarkiewicza: Die Disposition der Aristotelischen Prinzipien”. W: Czesław Głombik, Obecność filozofa. Studia historycznofilozoficzne o Władysławie Tatarkiewiczu. 187–188. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Dąmbska Izydora. 1976. „Antyk w dziełach Władysława Tatarkiewicza”. Filomata 300–301: 23–37.
Dziemidok Bohdan. 2011. „Aksjologia Władysława Tatarkiewicza”. Filo-Sofja 13–14, 2–3: 459–472.
Głombik Czesław. 2005. Obecność filozofa Obecność filozofa. Studia historycznofilozoficzne o Władysławie Tatarkiewiczu. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Horecka Aleksandra. 2011. „Pojęcie wartości estetycznej w pracach Władysława Tatarkiewicza”. Filo-Sofja 13–14, 2–3: 601–615.
Krajewski Janusz. 1992. Władysław Tatarkiewicz. Bibliografia. Wrocław-Warszawa-Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich i Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.
Książek Andrzej. 1994. Piękno a sztuka. Studium poglądów estetycznych Władysława Tatarkiewicza. Warszawa: Semper.
Książek Andrzej. 2010. Tatarkiewicz. Warszawa: Wiedza Powszechna.
Kuczyńska Alicja. 1976. „Władysław Tatarkiewicz jako historyk estetyki”. Studia Filozoficzne 125, 4: 93–100.
Lipski Dawid. 2011. „Władysława Tatarkiewicza analiza systemu filozofii Arystotelesa”. Filo-Sofija 13–14, 2–3: 521–534.
Mróz Tomasz. 2011. „Dwa wizerunki Platona w twórczości Władysława Tatarkiewicza”. Filo-Sofija 13–14, 2–3: 535–557.
Natorp Paul. 2005. „Recenzja P. Natorpa dysertacji W. Tatarkiewicza: Die Disposition der Aristotelischen Prinzipien”. W: Czesław Głombik. Obecność filozofa. Studia historycznofilozoficzne o Władysławie Tatarkiewiczu. 189–190. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Parszutowicz Przemysław. 2010. „Tatarkiewicz i szkoła marburska”. W: Władysław Tatarkiewicz. Szkoła marburska i jej idealizm, red. Przemysław Parszutowicz. 5–22. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Pelc Jerzy. 1976. „Władysław Tatarkiewicz – filozof najwyższych wartości”. Studia Filozoficzne 125, 4: 87–91.
Ross David. 1910. „[rec.] Die Disposition der Aristotelischen Prinzipien”. The Classical Review 24: 251.
Suchodolski Bogdan. 1976. „Władysław Tatarkiewicz jako historyk filozofii”. Studia filozoficzne 125, 4: 165–170.
Tatarkiewicz Krzysztof. 2003. „Co wiem o powstawaniu «Historii filozofii»?”. W: Władysław Tatarkiewicz. W siedemdziesięciolecie I wydania „Historii filozofii”, red. Czesław Głombik. 19–23. Katowice: Wydawnictwo Gnome.
Tatarkiewicz Władysław. 1910. „Autoreferat”. Przegląd Filozoficzny 13, 3: 366–368.
Tatarkiewicz Władysław. 2010. „Autoreferat”. W: Szkoła marburska i jej idealizm, red. Przemysław Parszutowicz. 102–104. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Tatarkiewicz Władysław. 1910. Die Disposition der Aristotelischen Prinzipien. Gießen: Alfred Töpelmann.
Tatarkiewicz Władysław. 1938. „Dobra, których nie trzeba wybierać”, Kultura i Wychowanie 5, 3: 157–162.
Tatarkiewicz Władysław. 1971. „Dobra, których nie trzeba wybierać”. W: Droga do filozofii i inne rozprawy filozoficzne, red. Maria Szymaniak. 312–320. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Tatarkiewicz Władysław. 1971. „Droga do filozofii”. W: Droga do filozofii i inne rozprawy filozoficzne, red. Maria Szymaniak. 13–52. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Tatarkiewicz Władysław. 1933. Historja filozofji. T.1: Filozofja starożytna i średniowieczna. Lwów: Wydawnictwo Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich.
Tatarkiewicz Władysław. 1971. „O bezwzględności dobra”. W: Droga do filozofii i inne pisma filozoficzne, red. Maria Szymaniak. 211–289. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Tatarkiewicz Władysław. 1930. „O czterech rodzajach sądów etycznych”, Przegląd Filozoficzny 33, 4: 291–295.
Tatarkiewicz Władysław. 1971. „O czterech rodzajach sądów etycznych”. W: Droga do filozofii i inne rozprawy filozoficzne, red. Maria Szymaniak. 290–295. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Tatarkiewicz Władysław. 1936. „Okresy filozofii europejskiej. Odczyt inauguracyjny III Polskiego Zjazdu Filozoficznego”, Kwartalnik Filozoficzny 13, 1: 266–278.
Tatarkiewicz Władysław. 2010. „O naturalnym obrazie świata”. W: Szkoła marburska i jej idealizm, red. Przemysław Parszutowicz. 73–91. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Tatarkiewicz Władysław. 1947. O szczęściu. Kraków: Wiedza-Zawód-Kultura.
Tatarkiewicz Władysław. 2015. O szczęściu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tatarkiewicz Władysław. 1919. „Pojęcie szczęścia a wymagania prawidłowej terminologji”, Przegląd Filozoficzny 21, 1–2: 1–18.
Tatarkiewicz Władysław. 1978. „Przedmowa”. W: Władysław Tatarkiewicz, Układ pojęć w filozofii Arystotelesa, przeł. Izydora Dąmbska. 5–14. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Tatarkiewicz Władysław. 2010. „Wspomnienia z Marburga”, przeł. Izydora Dąmbska. W: Szkoła marburska i jej idealizm, red. Przemysław Parszutowicz. 24–33. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Tatarkiewicz Władysław. 1913. „Rzeźbiarz polskiego klasycyzmu Jakób Tatakiewicz”. Sztuka 3, 11–12: 195–215.
Tatarkiewicz Władysław. 1951. Skupienie i marzenia. Kraków: Wydawnictwo M. Kot.
Władysław Tatarkiewicz. 1911. „Spór o Platona”, Przegląd Filozoficzny 14, 3: 346–358.
Władysław Tatarkiewicz. 2010. „Spór o Platona”. W: Szkoła marburska i jej idealizm, red. Przemysław Parszutowicz. 46–58. Kęty: Wydawnictwo Marek Derewiecki.
Tatarkiewicz Władysław. 2010. „Spór o Platona”. W: Platon w Polsce 1800-1950: antologia, red. Tomasz Mróz. 146–156. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Tatarkiewicz Władysław. 1913. „Streszczenie odczytu «Pluralizm w estetyce»”, Kurjer Poranny 66: 4.
Tatarkiewicz Władysław. 1933. „Trzy etyki Arystotelesa”, Przegląd Filozoficzny 36, 1–2: 13–25.
Tatarkiewicz Władysław. 1971. „Trzy etyki Arystotelesa”. W: Droga do filozofii i inne rozprawy filozoficzne, red. Maria Szymaniak. 324–338. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Tatarkiewicz Władysław. 1978. Układ pojęć w filozofii Arystotelesa, przeł. Izydora Dąmbska. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Trwanie i twórczość (rozmowa „Studiów filozoficznych” z profesorem Władysławem Tatarkiewiczem. 1976. Studia Filozoficzne 125, 4: 3–23.
Wiśniewski Ryszard. 2013. Dobro: moralność, szczęście i piękno. Studium aksjologii Władysława Tatarkiewicza. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Epigram.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 1158
Liczba cytowań: 0