Monadologia neurologica. Wykładnia monadologicznej teorii świadomości według Olivera Sacksa
DOI:
https://doi.org/10.12775/RF.2021.014Abstrakt
Głównym przedmiotem niniejszego tekstu jest prezentacja Oliviera Sacksa, neurologa i psychiatry, wykładni monadologicznej teorii świadomości i osobowego podmiotu, która ma swoje źródło w filozofii Leibniza. Celem zaś jest wykazanie, że w neurologii i psychiatrii znajdujemy zjawiska, które ilustrują i potwierdzają główne twierdzenia Monadologii. W szczególności chodzi o wykazanie, iż O. Sacks w swoich neurologiczno-psychiatrycznych opisach stanów pacjentów przyjął monadyczną koncepcję świadomości. Z filozoficznego punktu widzenia przedsięwzięcie brytyjskiego neurologa sprawiło, że pozornie abstrakcyjna i nienaoczna monadologiczna teoria niemieckiego myśliciela: po pierwsze, zyskała swój empiryczny model, który wyraża główne jej tezy i po drugie, ukazany został jej, tj. monadologii, nowy sens i wartość jako głębokiej metafizycznej podstawy rozumienia człowieka.
Bibliografia
Anauld Antoine. 1990. On True and Flase ideas. New Objections to Descartes Replies. Translated, with Introduction by Ellmar J. Kramer, New York: The Edwin Mellen Press.
Arnauld Antoine. 2001. De Vraise et des fausses idées, Edition, presentation et notes par Daniel Moreau, Paris: Libraire Philosophique J. Vrin.
Aristoteles, Über die Seele. 1995. Griechisch-Deutsch, Mit Einletung. Übersetzung und Kommentar von Horst Seidl, Hamburg: Meiner Verlag.
Augustyn, O Trójcy świętej. 1996. przeł. Maria Stokowska, Kraków: Znak.
Chudy Wojciech, Rozwój filozofowania a „pułapka refleksji”. Filozofia refleksji i próby jej przezwyciężania. 1995. Lublin: RW KUL.
Descartes Rene, 1897-1913. Oeuvres de Descartes. Publiées par Charles Adam et Paul Tannery, Paris Leopold Carft.
Fichte Johann G.. 1984. Wissenschaftslehre, Hamburg: Felix Meiner Verlag.
Gottlieb Wilhelm Leibniz, Wyznanie wiary filozofa. Rozprawa Metafizyczna. Monadologia. Zasady natury i łaski oraz inne pisma filozoficzne. 1969. przeł. Stanisław Cichowicz, Juliusz Domański, Henryk Krzeczkowski, Henryk Moese, oprac. Stanisław Cichowicz. Warszawa: PWN.
Guhrauer G.E.. 1846. Gottfried Wilhelm Freiherr von Leibnitz. Eine Biographie, Breslau: F. Hirt, Vol. I
Hegel Gottfried Wilhelma Friedrich.1975. Wissenschaft der Logik, Berlin: Akademie Ver-lag, Bd. I.- II.
Heidegger Martin. 1977. Sein und Zeit, Frankfurt a. Main: Vittorio Klostermann.
Heidegger Martin. 1985. Unterwegs zur Sprache, Frankfurt a. Main: Vittorio Klostermann.
Heidegger Martin. 2003. Holzwege, Frankfurt a. Main: Vittorio Klostermann.
Heimler Adolf M. 1962. Die Bedeutung der Intentionalität im Bereich des Seins nach Thomas von Aquin. Versuch einer Synthese, Würzburg: Verlag Triltsch Ochsenfurt.
Honnefelder Ludger. 1990. Scientia transcendens. Die formale Bestimmung der Seiendheit und Realität in der Metaphysik des Mittelalters und der Neuzeit (Duns Scotus – Suárez – Wolff – Kant – Peirce), Hamburg: Felix Meiner Verlag.
Hume David 2007. An Enquiry concerning Human Understanding. Ed. with an Introduction and Notes by Peter Millcan, New York: Oxford University Press.
Husserl Edmund. 1950. Ideen zu einer Reinen Phänomenologie und Phänomenologischen Philosophie. Erstes Buch: Allgemeine Einführung in die reine Phänomenologie, Haag: Martinus Nijhoff.
James Jamie. 1996. Muzyka sfer. O muzyce, nauce i naturalnym porządku świata, przeł. M. Godyń, Kraków: Znak.
Krąpiec Mieczysław Albert. 1985. Język i świat naturalny, Lublin: RW KUL.
Leibniz Gottfried Wilhelm. 1875-1890. Die philosophischen Schriften von Gottfried Wil-helm Leibniz. Hg. C. I. Gerhardt, Hildesheim: Georg Olms Verlag (reprint 1978).
Leibniz Gottfried Wilhelm. 1923 ff. Sämtliche Schriften und Briefe. Hg. von der Akademie der Wissenschaften (Akademieausgabe). Reihe I-VII. Darmstadt, Leipzig, Berlin: Aka-demie Verlag.
Leibniz Gottfried Wilhelm. 1948. Textes inédits d’après les manuscrits de la Bibliothèque provinciale de Hanovre. Publiés et annotés par Gaston Grua. Paris: Presses universitaires de France.
Leibniz Gottfried Wilhelm. 2001. Nowe rozważania dotyczące natury umysłu ludzkiego, przeł. Izydora Dąmbska, Kęty: Antyk.
Leibniz Gottfried Wilhelm. 2001. Teodycea. O dobroci Boga, wolności człowieka i pocho-dzeniu zła, Przeł. i przypisami opatrzyła M. Frankiewicz, Warszawa: PWN.
Leibniz Gottfried Wilhelm.1999. Pisma z metafizyki natury, red. S. Blandzi, Toruń: Wy-dawnictwo Rolewski.
Locke John. 2008. An Essay concerning Human Understanding, Abridget with an Intoduc-tion and Notes by Pauline Phemister, Oxford: University Press,
Marras Cristina. 2008. The Role of Metaphor in Leibniz's Epistemology, w: Leibniz: What Kind of Rationalist? Ed. Marcelo Dascal, s. 199-212, New York: Springer Verlag.
Paź Bogusław. 2016. „Cogito i intencjonalność. Realistyczny wymiar epistemologii i mona-dologicznej metafizyki Leibniza”, Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria. - R. 25, nr 4: 69-92.
Paź Bogusław. 2016. „Cogito und Intentionalität. Leibniz' Umdeutung des Grundprinzips von Descartes“, w: Für unser Glück oder das Glück anderer". Band IV, Vorträge des X. Internationalen Leibniz-Kongresses Hannover, 18.-23. Juli 2016 Hrsg. Wenchao Li i in. (Hildesheim: Olms Verlag), 101-111.
Paź Bogusław. Filum cogntionis. Przemiany nowożytnej metafizyki w ontologię od Sua-reza do Kanta..2019. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN.
Paź Bogusław. 2016. „Monadologiczna metafizyka Leibniza na ekranie. Wokół filmu "Prze-budzenia"” Kwartalnik Filmowy 2016, nr 96: 122-136.
Rilke Rainer Maria, Poezje, Wybrał, przełożył i posłowiem opatrzył M. Jastrun, Kraków 1987.
Sacks Oliver Muzykofilia. Opowieści o muzyce i mózgu. 2009. Przeł. Jerzy Łoziński, Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Sacks Oliver, Awakenings. 1999. New York: Vintage Books.
Sacks Oliver, Muzykofilia. Opowieści o muzyce i mózgu. 2009. Przeł. Jerzy Łoziński, Po-znań: Wydawnictwo: Zysk i S-ka.
Sacks Oliver, Przebudzenia. 20112. Przeł. Piotr Jaśkowski, Warszawa: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Sannctae Thomae de Aquino, Quaestiones disputatae De veritate. 1972. [ed. A. Dondaine]. Ed. Leon., t. XXII.1-3 Roma: Editori di san Tommaso
Sanctae Thomae de Aquino, Corpus Thomisticum, Opera omnia, wydanie internetowe https://www.corpusthomisticum.org/iopera.html
Święczkowska Halina, Harmonia lingurum - język i jego funkcje w filozofii Leibniza. 1998. Białystok: Wydawnictwo Uniwersytet w Białymstoku.
Wolff Christian. Psychologia empirica. 1968. Hildesheim: Georg Olm Verlag.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021 Prof.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 959
Liczba cytowań: 0
