Utrata uprawnień jako przyczyna rozwiązania stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika
DOI:
https://doi.org/10.12775/PiP.2015.002Schlagworte
wina, utrata uprawnień, wymogi formalne, roszczenia pracownikaAbstract
Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia stanowi jedną z instytucji, które w najdotkliwszy sposób ingerują w stosunek pracy. Umożliwia ona bowiem pracodawcy natychmiastowe zwolnienie pracownika z zajmowanego stanowiska, w związku z czym jej zastosowanie pozostaje ściśle limitowane przez ustawodawcę. Jedną z okoliczności uzasadniających jej zastosowanie jest zawiniona przez pracownika utrata uprawnień do wykonywania określonego zawodu. Analiza omawianej instytucji wymaga dokładnego przyjrzenia się przesłankom jej zastosowania, wymogom formalnym, jakie musi spełnić pracodawca oraz nałożonym na niego ograniczeniom, a także skutkom bezprawnego rozwiązania stosunku pracy. Pierwszą z przesłanek, na którą należy zwrócić szczególną uwagę, będzie wina pracownika, zwłaszcza w porównaniu do charakteru, jaki uzyskuje ona w zakresie pozostałych okoliczności uzasadniających rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia, tj. ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych czy popełnienie przestępstwa. Kolejną będzie oczywiście utrata uprawnień sama w sobie. Należy jednakże mieć na uwadze, jakiego rodzaju uprawnienia musi pracownik posiadać i utracić, interesujących nas w zakresie omawianej instytucji. Pracodawca jest również zobowiązany do spełnienia określonych rygorów formalnych. Musi przestrzegać miesięcznego terminu, jak również złożyć oświadczenie o zwolnieniu pracownika w odpowiedniej formie i treści. Niezwykle istotny pozostaje również element kontroli przez związki zawodowe, których opinii pracodawca musi zasięgnąć przed rozwiązaniem stosunku pracy. W szczególnych sytuacjach istnieje ponadto wymóg uzyskania zgody związku zawodowego reprezentującego pracownika. Zachowanie zarysowanych wymogów formalnych i materialnych warunkuje dokonanie zgodnego z prawem zwolnienia pracownika bez okresu wypowiedzenia. Uchybienie im skutkuje zaś aktualizacją określonego rodzaju roszczeń pracowniczych, które mogą być egzekwowane na drodze procesu sądowego. Te właśnie zagadnienia stanowią temat niniejszego opracowania.
Literaturhinweise
Literatura
Derlacz-Wawrowska M., Latos-Miłkowska M., Kodeks pracy. Komentarz w perspektywie europejskiej i międzynarodowej, Lex/el. 2014
Florek L., Prawo pracy, Warszawa 2014
Jaśkowski K., Maniewska E., Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2001 Kodeks pracy. Komentarz, red. K. Baran, Kraków 2012 Piwnik S., Prawo pracy materialne, t. 7a, Warszawa 2008
Świątkowski A.M., Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2012
Orzecznictwo
Wyrok SN z dnia 26 listopada 1984 r., I PRN 142/84, OSNC 1985, nr 7, poz. 99
Wyrok SN z dnia 17 listopada 1997 r., I PKN 361/97, OSNP 1998, nr 17, poz. 503
Wyrok SN z dnia 11 września 2001 r., I PKN 634/00, OSNP 2003, nr 16, poz. 381
Wyrok SN z dnia 13 stycznia 2005 r., II PK 113/04, OSNP 2005, nr 16, poz. 244
Wyrok SN z dnia 10 marca 2005 r., II PK 241/04, OSNP 2005, nr 24, poz. 393
Orzeczenie SN z dnia 11 stycznia 2006 r., II PK 122/05, OSNP 2006, nr 21-22, poz. 325
Wyrok TK z dnia 27 listopada 2007 r., SK 18/05, Dz.U. 2007 nr 225 poz. 1672
Downloads
Veröffentlicht
Zitationsvorschlag
Ausgabe
Rubrik
Stats
Number of views and downloads: 1240
Number of citations: 0