Włodzimierz Sokorski jako prezes Radiokomitetu w latach 1956–1972. Pozycja polityczna w elicie władzy

Abstrakt

Włodzimierz Sokorski uchodzi za jedną z barwniejszych postaci kojarzonych z elitą władzy PRL, choć brakuje – jak do tej pory – naukowych prób weryfikacji, jaką naprawdę pozycję zajmował w gronie wpływowych politycznie osób i jakie relacje go z nimi łączyły. Te ostatnie mogły mieć znaczący wpływ na stopień ingerencji aparatu partyjnego w pracę na zajmowanych przez niego stanowiskach. Artykuł stawia sobie za cel wypełnienie tych luk w odniesieniu do okresu, kiedy Włodzimierz Sokorski pełnił funkcję prezesa Radiokomitetu (1956–1972). Na podstawie analizy źródeł archiwalnych i już opublikowanych autor zarysował okoliczności związane z powołaniem Sokorskiego na stanowisko, znaczenie relacji, jakie łączyły go z Władysławem Gomułką i Zenonem Kliszką, dla dalszego biegu kariery politycznej oraz powody, dla których został odwołany z Komitetu już za rządów ekipy Edwarda Gierka. Istotne miejsce w tekście zajmują rozważania na temat postawy prezesa Sokorskiego w chwilach przełomowych dla systemu władzy („polskie miesiące”). Na marginesie artykułu poruszono ponadto wątek czystek kadrowych w Polskim Radiu i Telewizji, które największe rozmiary przybrały za jego kadencji w latach 1957–1959 oraz w okresie Marca 1968 r.