Dwa oblicza redaktora Władysława Litmanowicza
DOI:
https://doi.org/10.12775/Polska.2016.12Słowa kluczowe
Armia Czerwona, dziennikarstwo szachowe, gra szachowa, kara śmierci, miesięcznik „Szachy”, Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, olimpiada szachowa, Polski Związek Szachowy, represje, Wojskowy Sąd RejonowyAbstrakt
Artykuł poświęcony jest osobie Władysława Litmanowicza, oficera Armii Czerwonej i Wojska Polskiego oraz sędziego Wojskowego Sądu Rejonowego, a zarazem jednemu z ważniejszych powojennych działaczy szachowych. Działalność w strukturach Polskiego Związku Szachowego łączył z pracą dziennikarską w miesięczniku „Szachy” w latach 1950–1983. Miał jednak również drugie oblicze – sędziego Wojskowych Sądów Rejonowych w Krakowie, Kielcach i w Warszawie; sędziego surowego, który skazał na najwyższy wymiar kary 15 żołnierzy drugiej konspiracji oraz działaczy opozycji antykomunistycznej. Za działalność w stalinowskim wymiarze sprawiedliwości nigdy nie poniósł żadnej odpowiedzialności; przeciwnie, został odznaczony najwyższymi odznaczeniami państwowymi, jeszcze w latach 80. XX w.Bibliografia
Filipowicz A., Dzieje Polskiego Związku Szachowego do 1956 r., Warszawa 2007
Gawlikowski S., Arcymistrzowie. Złota era polskich szachów, Warszawa 2016
Gawlikowski S., Olimpiady szachowe 1924–1974, Warszawa 1978
Godlewski P., Sport w Polsce na tle politycznej rzeczywistości lat 1944–1956, Poznań 2006
Litmanowicz M., Miłość jest wieczna, Warszawa 2010
Litmanowicz W., Polscy szachiści, Warszawa 1982
Szwagrzyk K., Prawnicy czasu bezprawia. Sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944–1956, Kraków–Wrocław 2005
Wolsza T., Olimpijczyk z partyjnego nadania? Droga Andrzeja Pytlakowskiego do drużyny olimpijskiej na szachową olimpiadę w Helsinkach w 1952 r., „Glaukopis” 30 (2014)
Wolsza T., Zmiana warty. Nowi ludzie i nowe zadania kierownictwa Polskiego Związku Szachowego w latach 1945–1956, w: W kręgu kultury PRL. Sport, red. D. Skotarczak, K. Bittner, Poznań 2015
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 362
Liczba cytowań: 0