Satysfakcja z życia słuchaczy uniwersytetu trzeciego wieku a uwarunkowania socjodemograficzne i sytuacja zdrowotna

Abstrakt

Wstęp. Satysfakcja to poczucie subiektywnego zadowolenia z życia. Wysoki poziom satysfakcji z życia to czynnik motywujący osobę starszą do pełnego inwencji stylu życia oraz stymulator podejmowania wielu inicjatyw i działań. Czynniki sprzyjające utrzymaniu dobrej jakości życia osób starszych to: niezależność życiowa, zabezpieczenie finansowe, dobra sytuacja życiowa oraz aktywność. Im większa aktywność, tym lepsza samoocena, poczucie wartości i sensu życia. Ludzie, którzy czują się szczęśliwi, są bardziej aktywni społecznie, łatwiej osiągają to, czego pragną, są bardziej otwarci, skuteczniej rozwiązują problemy, lepiej radzą sobie w trudnych sytuacjach.

Celem badań była ocena satysfakcji z życia słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku i jej zależności od warunków socjodemograficznych oraz sytuacji zdrowotnej.

Materiał i metody. Badania przeprowadzono w grupie 88 słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku (UTW) przy PWSZ im. J. Grodka w Sanoku. Do oceny satysfakcji z życia wykorzystano standaryzowany kwestionariusz SWLS - Skala Satysfakcji z Życia oraz narzędzie własnej konstrukcji celem określenia warunków socjalnych, bytowych i zdrowotnych badanej grupy.

Wyniki. Osoby starsze wykazywały w większości średni poziom satysfakcji z życia. Na poziom satysfakcji z życia u badanych istotny wpływ miał stan zdrowia, występujące dolegliwości chorobowe, choroby przewlekłe takie jak choroby układu krążenia, reumatoidalne, wątroby oraz poczucie samotności. Wyższy poziom satysfakcji z życia reprezentowały osoby zdrowe i oceniające swój stan zdrowia jako dobry i bardzo dobry w porównaniu z osobami zgłaszającymi bóle głowy, odczuwające samotność oraz z chorobami reumatoidalnymi. Płeć, stan cywilny, wiek, wykształcenie, warunki socjalno-bytowe, dochody miesięczne, utrzymywanie kontaktów towarzyskich nie różnicowały poziomu satysfakcji z życia osób badanych.

Wnioski. Charakter i jakość starości warunkuje indywidualna postawa wobec zdrowia i życia oraz realizacja potrzeby samorozwoju. Satysfakcja z życia to nie tylko uczucie samozadowolenia, ale również doświadczenie niezależności, swobody dokonywania wyboru oraz dostęp do dóbr znajdujących się w otoczeniu. Znajomość poziomu satysfakcji z życia jest pomocna w kształtowaniu postaw odpowiedzialności za własne życie i rozwój osób starszych, co jest szczególnie ważne w promowaniu kreatywnej postawy wobec otoczenia w obecnej rzeczywistości. Określenie poziomu satysfakcji może mieć również istotny wpływ na planowanie i realizację procesu wychowawczego wobec starszych osób.