Krwiak zaotrzewnowy po zastosowaniu doustnych antykoagulantów w okresie pooperacyjnym powikłanym migotaniem przedsionków – opis przypadku.
DOI:
https://doi.org/10.12775/mbs-2013-0026Słowa kluczowe
leczenie p/zakrzepowe, endoprotezoplastyka, antykoagulanty, krwiak zaotrzewnowy, rwa udowaAbstrakt
Jednym z elementów postępowania terapeutycznego mającym zapobiec najcięższym incydentom sercowonaczyniowym, takim jak zawał serca lub udar niedokrwienny mózgu jest leczenie przeciw zakrzepowe. Leczenie to wiąże się jednak z ryzykiem powikłań krwotocznych, występujących u 2-20% chorych w czasie leczenia antykoagulantami. Celem pracy jest analiza powikłania leczenia przeciw zakrzepowego z zastosowaniem doustnych antykoagulantów i heparyny drobnocząsteczkowej w terapii incydentu sercowego we wczesnym okresie pooperacyjnym po endoprotezoplastyce stawu biodrowego. U chorej lat 69 po incydencie migotania przedsionków w 5 dobie pooperacyjnej, od 14 doby rozpoczęto leczenie p/ zakrzepowe z wykorzystaniem heparyny drobnocząsteczkowej i antykoagulantów doustnych. W momencie uzyskania dawki terapeutycznej chora zgłosiła silne dolegliwości bólowe zlokalizowane w okolicy prawej pachwiny i operowanego stawu biodrowego. W kolejnym dniu obserwowano dalsze narastanie natężenia bólu o charakterze rwy udowej prawostronnej z towarzyszącymi deficytami neurologicznymi: postępującym zaburzeniem czucia na przedniej powierzchni uda prawego, osłabieniem odruchu kolanowego prawego, osłabieniem siły mięśniowej w zakresie czynnego zgięcia stawu biodrowego i wyprostu stawu kolanowego. W wykonanych badaniach TK i USG stwierdzono duży krwiak zaotrzewnowy prawego dołu biodrowego. Silny ból stawu biodrowego w okresie pooperacyjnym po endoprotezoplastyce stawu biodrowego z postępującymi objawami uszkodzenia nerwu obwodowego obliguje do wykonania badań dodatkowych w zakresie diagnostyki obrazowej jamy brzusznej i przestrzeni zaotrzewnowej oraz wymaga spojrzenia wielospecjalistycznego. Uwzględnienie wskazań i przeciwwskazań oraz dokładna kontrola kliniczna i laboratoryjna są nieodzownymi warunkami zapobiegania krwawienia w czasie leczenia antykoagulantami.Bibliografia
Hoeks S.E., Poldermans D., Przedoperacyjna ocena ryzyka sercowego i zasady opieki kardiologicznej w okresie okołooperacyjnym u chorych poddawanych operacjom niekardiochirurgicznym. Medycyna Praktyczna 2010/08.
Hirsh J, Dalen J, Guyatt G; American College of Chest Physicians. The sixth (2000) ACCP guidelines for antithrombotic therapy for prevention and treatment of thrombosis. American College of Chest Physicians. Chest. 2001 Jan;119(1 Suppl):1S-2S.
Maj S. Polekowe powikłania hematologiczne. Postępy Nauk Medycznych 4/2000, s. 17-28.
John Camm A., Kirchhof P., Lip G.Y.H. et al. Wytyczne dotyczące postępowania u chorych z migotaniem przedsionków Kardiologia Polska 2010; 68, supl. VII: 487-566,
John Camm A.,. Lip G.Y.H, De Caterina R. et al. Wytyczne ESC dotyczące postępowania w migotaniu przedsionków na 2012 rok: Uaktualnienie wytycznych Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) dotyczących postępowania w migotaniu przedsionków z 2010 roku, Kardiologia Polska 2012; 70, supl. IV: 197-234.
Baczyńska A. Doustne leki przeciwkrzepliwe w różnych stanach klinicznych; Choroby Serca i Naczyń 2004, 1, (1): 27-36.
Windyga J., Powikłania leczenia przeciwkrzepliwego; Hematologia 2010, 1 (2): 142-150.
Levine M.N., Raskob G., Beyth R.J., et al. Hemorrhagic complicationns of anticoagulant treatment. Chest 2004; 126 (supl. 3): 287S-310S.
Łopaciuk S. Leki hamujące krzepnięcie krwi. W: Zakrzepy i zatory. PZWL, Warszawa 2002: 125-157.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 289
Liczba cytowań: 0