Ocena wyników leczenia operacyjnego złamań nasady bliższej kości ramiennej
DOI:
https://doi.org/10.12775/MBS.2015.035Słowa kluczowe
kość ramienna, złamanie, chirurgia, osteosynthesisAbstrakt
Dysfunkcja stawu ramiennego powodująca ograniczenie wykonywania wielu codziennych czynności może być następstwem złamania końca bliższego kości ramiennej, które jest częstym obrażeniem narządu ruchu, stanowiącym 5,7% wszystkich złamań obserwowanych u pacjentów urazowych.
Celem pracy była retrospektywna ocena wyników leczenia operacyjnego złamań końca bliższego kości ramiennej w zależności od typu złamania oraz zastosowanej metody leczenia.
Grupę badaną stanowiło 70 pacjentów leczonych operacyjnie z powodu złamania bliższego końca kości ramiennej. Średnia wieku wynosiła 55,2 lat. Grupę badaną podzielono wg klasyfikacji AO/ASIF na podstawie badania RTG wykonanego przed zabiegiem operacyjnym. Chorych leczono operacyjnie pięcioma metodami (ORIF – LCP-type plate, ORIF – AO-type plate, ORIF – AO screw(s), CRIF – intramedullary nailing, CRIF – „K” wires). Średni okres obserwacji chorych wynosił 19,4 miesiąca (±6,8). Funkcję stawu ramienno-łopatkowego oceniono pooperacyjnie w skali Constant.
Przeprowadzona analiza wyników leczenia wykazała, że wśród leczonych operacyjnie złamań typu A i B odsetek wyników bardzo dobrych i dobrych był podobny i wynosił około 50%. W najmniej licznej grupie najbardziej złożonych złamań typu C wyniósł on zaledwie 14,29%. Analiza statystyczna nie wykazała jednak istotnych statycznie różnic w wynikach leczenia p>0,05. Porównania wielokrotne wykazały, że niezależnie od typu złamania pacjenci uzyskali podobne wyniki funkcjonalne operowanej kończyny ocenione w skali Constant.
Osteosynteza z użyciem płyt LCP i śrub kątowo-sta-bilnych nie poprawia wyników leczenia w żadnym typie złamania końca bliższego kości ramiennej, tym niemniej zastosowanie płyt LCP i śrub kątowo-stabilnych jest obecnie standardem postępowania w najcięższych przypadkach złamań końca bliższego kości ramiennej. W związku z szerokim spektrum dostępnych metod leczenia, kwalifi-kacja do wybranej metody operacyjnej powinna być rozważna i dostosowana indywidualnie do pacjenta.
Bibliografia
(1) Court-Brown CM, Caesar B (2006) Epidemiology of adult fractures: A review. Injury. 37:691-7.
(2) Horak J, Nilsson BE (1975) Epidemiology of fractures of the upper end of the humerus. Clin Orthop. 112:250-3.
(3) Lind T, Kroner K, Jensen J (1989) The epidemiology of fractures of the proximal humerus. Arch Orthop Trauma Surg. 108:285-287.
(4) Barrett JA, Baron JA, Karagas MR, Beach ML (1999) Fracture risk in the U.S. Medicare population. J Clin Epidemiol. 52:243-9
(5) Neer CS II (1970) Displaced proximal humeral fractures: part I – classification and evaluation. J Bone Joint Surg Am. 52 (6):1077-1089.
(6) Zyto K, Ahrengart L, Sperber A, et al (1997) Treatment of displaced proximal humeral fractures in elderly patients. J Bone Joint Surg Br. 79:413-7.
(7) Mills HJ, Horne G (1985) Fractures of the proximal humerus in adults. J Trauma. 25:801-805.
(8) Court-Brown CM, Garg A, McQueen MM (2001) The epidemiology of proximal humeral fractures. Acta Orthop Scand. 72: 365-371
(9) Roux A, Decroocq L, El Batti S, et al (2012) Epidemiology of proximal humerus fractures managed in a trauma center. Orthop Traumatol Surg Res. 98:715-719
(10) Hertel R (2005) Fractures of the proximal humerus in osteoporotic bone. Osteoporos Int. 16:65-72.
(11) Hanson B, Neidenbach P, de Boer P, Stengel D (2009) Functional outcomes after nonoperative management of fractures of the proximal humerus. J Shoulder Elbow Surg. 18(4):612-21.
(12) Constant CR, Murley AH (1987) A clinical method of functional assessment of the shoulder. Clin Orthop Relat Res. 214:160-4.
(13) Handschin AE, Cardell M, Contaldo C, et al (2008) Functional results of angular-stable plate fixation in displaced proximal humeral fractures. Injury. 39(3):306-13.
(14) Hertel R, Hempfing A, Stiehler M, et al (2004) Predictors of humeral head ischemia after intracapsular fracture of the proximal humerus. J Shoulder Elbow Surg. 13(4):427-33.
(15) Iacobellis C, Fountzoulas K, Aldegheri R (2011) Plating of proximal fracture of the humerus: a study of 30 cases. Musculoskelet Surg. 95 Suppl 1:43-8.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 275
Liczba cytowań: 0