POWIKŁANIA PO STABILIZACJI TRANSPEDIKULARNEJ ODCINKA PIERSIOWEGO KRĘGOSŁUPA U PACJENTÓW PO URAZIE RDZENIA KRĘGOWEGO – OPIS TRZECH PRZYPADKÓW I PRZEGLĄD LITERATURY

Abstrakt

Opisano trzy przypadki pacjentów, u których wystąpiły powikłania po stabilizacji transpedikularnej odcinka piersiowego kręgosłupa.

Celem pracy było opisanie powikłań po stabilizacji odcinka piersiowego kręgosłupa, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia i życia chorych oraz są przyczyną wystąpienia wielu dolegliwości.

1 opis przypadku. 24-letnia chora po złamaniu kręgosłupa z uszkodzeniem rdzenia kręgowego na poziomie T9 i T12. Została zakwalifikowana do wykonania stabilizacji transpedikularnej na wysokości od T8 do T10 oraz od T11 do T12. W klasyfikacji ASIA A, bez czucia oddawania moczu i stolca oraz czynności zwieraczy odbytu i cewki moczowej. Powikłaniem po stabilizacji było nieprawidłowe umieszczenie śruby transpedikularnej oraz zakażenie rany pooperacyjnej. Wskutek tych powikłań konieczne było usunięcie całej stabilizacji transpedikularnej. Zdarzenia te znacznie spowolniły i ograniczyły cały proces rehabilitacji. Pacjentka łącznie została poddana trzem operacjom neurochirurgicznym wskutek nieprawidłowego umieszczenia śrub transpedikularnych.

2 opis przypadku. 31-letni mężczyzna po urazie rdzenia kręgowego na wysokości T6. Wykonano stabilizacje transpedikularną na poziomach od T5-T6. Powikłaniem było nieprawidłowe umieszczenie w trzonie kręgu T5 śruby transpedikularnej, co spowodowało powstanie tętniaka aorty. Ostatecznie chory ponownie był operowany przez zespół neurochirurgów i chirurgów naczyniowych z dobrym rezultatem.

3 opis przypadku. 26-letni mężczyzna po złamaniu kręgosłupa i uszkodzeniu rdzenia kręgowego na wysokości T5 i T6. Po wykonaniu stabilizacji transpedikularnej wzrosły parametry stanu zapalnego tj. gorączka oraz cechy zapalenia dróg oddechowych. Wykonano zdjęcie radiologiczne płuc, które wykazało zapalenie opłucnej oraz nieprawidłowe położenie śrub transpedikularnych w trzonach T3 i T4. Chorego leczono zachowawczo.

Wnioski. Powikłania opóźniają oraz zaburzają cały proces rehabilitacji pacjenta. Kontrola radiologiczna po wykonaniu stabilizacji transpedikularnej powinna być wykonywana również po zabiegu operacyjnym, aby zapewnić choremu bezpieczną pionizację oraz naukę chodu. Wystąpienie dolegliwości bólowych wzdłuż dermatomów odpowiadających poziomom wykonanej stabilizacji transpedikularnej może wskazywać na nieprawidłowe położenie śrub transpedikularnych. W odcinku piersiowym takie powikłanie może być groźne dla życia chorych, z powodu bliskiego położenia ważnych struktur anatomicznych.