Juliana Przybosia zwycięstwo i przegrana teorii ekwiwalentyzowania: profesor gimnazjum i uczennica – „siwa świszczypała” i córeczka

Abstrakt

Czesława Miłosza diagnozę emocji Juliana Przybosia, zwerbalizowaną słowami „Żadne szaleństwo serca mu nie zżarło”, można zakwestionować: przekreślają ją dwa fakty biograficzne: Marzena Skotnicówna oraz Uta Przyboś (oraz dwie córki z pierwszego małżeństwa). O ile wiersz Z Tatr był zwycięstwem teorii ekwiwalentyzowania, to Wiersze dla Uty oraz Wiersze i obrazki stały się jej przegraną. Tylko miłość dziecka sprawiła, że w latach młodości Przybosia programowy „wstyd uczuć” na starość został odrzucony przez Słowiarza, który zanim o sobie powiedział „Krzywousty”, w wierszu Dziecko i paw nazwał siebie „siwą świszczypałą”.