Prawidłowe postępowanie członków Zespołów Ratownictwa Medycznego w sytuacjach trudnych
DOI:
https://doi.org/10.21784/IwP.2022.008Słowa kluczowe
ratunek, medycyna, traumaAbstrakt
Wstęp. Praca w Zespołach Ratownictwa Medycznego to stresująca i odpowiedzialna służba. Medycy na co dzień stykają się z trudnymi sytuacjami. Podejmują ważne decyzje, patrzą na ludzki ból i cierpienie. Są świadkami śmierci i nowego życia. Ratują, pomagają, leczą a przy tym wszystkim są tylko ludźmi kierującymi się emocjami, potrzebującymi wypoczynku, a niekiedy wsparcia.
Cel. Celem badań była ocena prawidłowego postępowania członków Zespołów Ratownictwa Medycznego w sytuacjach trudnych.
Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 120 osób, członków Zespołów Ratownictwa Medycznego. Użyta metoda – sondaż diagnostyczny, narzędzie badawcze – autorski kwestionariusz ankiety. Do obliczeń zależności pomiędzy kilkoma poziomami zmiennych zastosowano test Chi Kwadrat Pearsona. Przedstawiono w pracy analizy tablic krzyżowych, gdzie zachodziła różnica istotna statystycznie czyli relacja pomiędzy jedną zmienną a drugą.
Wyniki. W przeprowadzonym badaniu wzięły udział kobiety – 19 osób i mężczyźni 101 osób. Ankietowani wskazali, że sytuacje najbardziej traumatyczne, to nagłe zdarzenia z udziałem dzieci. Wyjazdy do zdarzeń z udziałem pacjenta z kategorii "ładuj i jedź", przez samych ratowników również są określane, jako sytuacje trudne. Najmniej natomiast problemów, dostrzegają w zdarzeniach z udziałem osób pobudzonych, leczonych psychiatrycznie.
Wnioski. Uzyskane badania wykazały, że pracownicy medyczni bez względu na wykonywany zawód, w sposób szczególny są przygotowywani do pracy w służbach ratowniczych, jednakże w sytuacjach traumatycznych nie zawsze podejmują najbardziej skuteczne działania.
Na prawidłowe postępowanie członków Zespołów Ratownictwa Medycznego w wybranych sytuacjach trudnych ma wpływ czas pracy i wypoczynek, nie ma natomiast wpływu wiedza i doświadczenie zawodowe oraz wiek, a także płeć. Decyzja o zawodzie, podjęta w późnym wieku oraz wiek rozpoczęcia pracy w Zespole Ratownictwa Medycznego, również nie wpływają na działania ratownicze podejmowane w sytuacjach traumatycznych.
Bibliografia
Basiński A., Holajn P., Papiernik B. Zespół stresu pourazowego w pracy zawodowej ratowników medycznych. Anestezjologia i Ratownictwo. 2012; 6:339-340.
Czarnecka-Iwańczuk M., Cybulski M., Strzelecki W. Psychologia w naukach medycznych. Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. Poznań 2012:183.
Sęk H. Wypalenie Zawodowe. Przyczyny i zapobieganie. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2009.
Jędrzejewicz D., Nowicki G., Ślusarska B. Poziom odczuwanego stresu i czynniki stresogenne na stanowisku pracy ratownika medycznego. Pielęgniarstwo XXI wieku. 2014;1(46):11-13.
Gołębiowski A., Netczuk-Gwoździewicz M. Psychopatologia reakcji na krytyczne wydarzenia u personelu służb medycznych pomagających przy wypadkach komunikacyjnych. Bezpieczeństwo i ekologia, 2017;12: 302.
Borys B. Sytuacje ekstremalne i ich wpływ na stan psychiczny człowieka. Psychiatria 2004;2:97.
Heszen I. Psychologia stresu. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. Warszawa 2013:142-143.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 396
Liczba cytowań: 0