Petersburskie czasopisma Adama Honorego Kirkora

Abstract

W biografii wybitnego wydawcy i redaktora czasopism wileńskich takich jak „Kurier Wileński” czy „Teka Wileńska”, archeologa, historyka i etnografa, badacza dziejów Litwy i Białorusi, znajduje się pewna luka informacyjna, której jak dotąd nie udało się wypełnić. Adam Honory Kirkor, bo o nim mowa, lwią część swojego życia spędził w Wilnie, gdzie stał się jednym z najważniejszych działaczy życia społeczno-kulturalnego w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XIX wieku. Jak pisze Michał Brensztejn, „w ciągu kilkunastu lat przedstyczniowych Kirkor […] był głównym inicjatorem, inspiratorem i wykonawcą najważniejszych poczynań wileńskich, czy to w zakresie prac archeologiczno-historycznych, bądź też organizacji wydawnictw i prasy, rozwoju sceny polskiej1, podniesienia stanu ekonomicznego. […] gromadził i skupiał dookoła siebie [ludzi – dop. M. F.], budził, zachęcał, wspierał i popychał do działania we wszystkich dziedzinach życia ówczesnego, sam ujawniając niepospolicie szeroką wszechstronność”2. Owa „wszechstronność” wileńska Kirkora została dość dobrze omówiona zarówno w zakresie jego działalności wydawniczej i redaktorskiej, jak i archeologicznej. Wymienić tu należy chociażby prace z zakresu historii czasopiśmiennictwa polskiego Mieczysława Inglota, Małgorzaty Stolzman czy specjalistyczne artykuły poświęcone odkryciom archeologicznym na Litwie i w Galicji3.