Creating Large-Scale Historical Maps in Russian Historiography (20th–21st Centuries). Methodical Approaches /Tworzenie wielkoskalowych map historycznych w rosyjskiej historiografii XX i XXI w. Aspekty metodyczne/
DOI:
https://doi.org/10.12775/SG.2017.06Abstrakt
Niniejsza praca stanowi próbę prześledzenia drogi, którą przeszła rosyjska historiografia, zanim dotarła do współczesnych metod tworzenia map historycznych w dużej skali. Kwestia specyficznych cech mapy historycznej – odróżniających ją od zwykłej, geograficznej – nie pojawiała się wyraźnie przez długi czas. Badania materiałów pochodzących ze źródeł historycznych i geograficznych (głownie ksiąg katastralnych i spisów powszechnych od końca XV do XVII w.) zaczęły się rozwijać pod koniec XIX i na początku XX stulecia. Wymagało to stworzenia wielkoskalowych map historycznych. Jednym z kierunków badań była analiza przestrzenna danych pochodzących z rosyjskich źródeł historycznych (Mikołaj Nordman, Aleksander Kaufman). Zupełnie inne podejście, oparte na dokładniejszej i pełniejszej lokalizacji osad historycznych, zastosował natomiast Aleksander Andriaszew. Proces przekształcania mapy historycznej z ilustracji tekstu w analityczne narzędzie badawcze postępował w okresie sowieckim. Michał Witow opracował technikę tworzenia serii map warstwicowych, odzwierciedlających chronologię osadnictwa. Zaproponował także rozwiązanie problemu niejednakowej dokładności lokalizacji obiektów kartograficznych, wynikającej z używania rożnego typu znaków. Ostatnio widoczna jest tendencja do tworzenia szczegółowych map historycznych w formie atlasu. Materiały pochodzące z pomiaru powszechnego (XVIII–XIX w.) są najlepszym źródłem, które może służyć za podstawę ustalania lokalizacji. Każdy autor sam decyduje, w jakim stopniu korzysta z materiałów tego pomiaru przy tworzeniu map historycznych. Technologie komputerowe otwierają zaś możliwości modelowania deterministycznego, które polega na topograficznym powiązaniu zlokalizowanych obiektów z krajobrazem i pozwala wprowadzić system osadnictwa na mapę krajobrazową regionu.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Licencja
Autor/współautor upoważniony przez pozostałych współautorów do ich reprezentowania (autor korespondencyjny) zgłoszonego „utworu” oświadcza, że przysługują mu autorskie prawa do utworu, które nie są ograniczone w zakresie objętym niniejszym oświadczeniem. Utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza praw autorskich innych osób, ani nie jest ograniczony prawami na rzecz osób trzecich. Utwór nie był wcześniej publikowany pod tym samym lub innym tytułem, nie stanowi również części innej publikacji. Utwór nie jest obecnie przedmiotem postępowania w innym wydawnictwie.
Autor/Współautor zgłasza utwór do publikacji w czasopiśmie „Studia Geohistorica” i tym samym potwierdza, że:
- Utwór został przygotowany zgodnie z zasadami edytorskimi obowiązującymi w czasopiśmie.
- Utwór zawiera informacje o źródłach finansowania badań, które stanowiły podstawę jego opracowania.
- Wyraża zgodę na przekazanie utworu do podwójnej recenzji, na podstawie której redakcja podejmie decyzję o przyjęciu lub odrzuceniu utworu do publikacji.
- Wyraża zgodę na dokonanie przez redakcję koniecznych zmian utworu wynikających z opracowania redakcyjnego.
- Zobowiązuje się do niezwłocznego dokonania korekty autorskiej utworu, po jego akceptacji przez redakcję. Niedokonanie korekty autorskiej w terminie 14 dni od daty otrzymania materiałów, traktowane będzie za zgodę na wydanie utworu w postaci przekazanej do korekty.
Autor/Współautor udziela Instytutowi Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN i Polskiemu Towarzystwu Historycznemu nieodpłatnej, nieograniczonej terytorialnie i czasowo nieodpłatnej licencji niewyłącznej na korzystanie z utworu pod warunkiem jego przyjęcia do opublikowania w czasopiśmie „Studia Geohistorica”, na następujących polach eksploatacji:
- Utrwalanie, zwielokrotnianie i wytwarzanie egzemplarzy utworu techniką drukarską, reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową i zapisu elektronicznego.
- Obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których utwór utrwalono: wprowadzanie do obrotu, sprzedaż, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy, publiczne wystawienie, wyświetlenie, a także publiczne udostępnianie utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym, również w sieci Internet.
- Włączenie utworu w skład utworu zbiorowego.
- Tłumaczenia na inne języki i rozpowszechniania tych tłumaczeń.
Autor/Współautor wyraża zgodę na udzielanie udostępnianie utworu przez Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN i Polskie Towarzystwo Historyczne na licencji:
Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe,
której pełny tekst dostępny jest na stronie internetowej: https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/legalcode
Statystyki
Liczba wyświetleń i pobrań: 254
Liczba cytowań: 0